Trzepak – milczący Dr Jekyll i Mr Hyde – esej o traconym dzieciństwie

Abstract

Esej wpisuje się w nurt pedagogiki rzeczy, a bliżej, nawiązuje do biografii rzeczy, podejmując refleksję nad trzepakiem jako elementem otoczenia, w którym zachodzą procesy wychowawcze. Autorka próbuje ująć istnienie trzepaka z dwóch perspektyw: pozytywnej – opartej na wspomnieniach dzieciństwa, w których trzepak pełnił funkcję centrum zabaw i życia osiedlowej wspólnoty, oraz negatywnej – odwołującej się do teraźniejszego kontekstu trzepaka jako miejsca atrakcyjnego dla procesów patologizacji życia. Metaforycznie ujmuje to jako dwie strony tej samej rzeczy (sic!), niczym dwa oblicza literackiej postaci Dr. Jekylla i Mr. Hyde’a, wiąże również z nieodwracalną przeszłością rzeczy i cech niegdysiejszego wychowania jako z traconym (odchodzącym) dzieciństwem.

Within pedagogy of things, and more specifically, biography of things, this essay reflects the carpet hanger as part of the environment in which educational processes take place. The author tries to capture the existence of the carpet hanger from two perspectives: the positive one – based on childhood memories, in which it served as the center of play and life of the community, and the negative one – referring to the present context of the hanger as an attractive place for the pathologization of life. Metaphorically, the author puts it as two sides of the same thing (sic!), like the two faces of the literary character Dr. Jekyll and Mr Hyde; she also associates the hanger with the irreversible past of things and the features of former education with lost (departing) childhood.