REPOZYTORIUM UNIWERSYTETU
W BIAŁYMSTOKU
UwB

Proszę używać tego identyfikatora do cytowań lub wstaw link do tej pozycji: http://hdl.handle.net/11320/19498
Pełny rekord metadanych
Pole DCWartośćJęzyk
dc.contributor.authorZalewski, Bartosz-
dc.date.accessioned2025-12-29T08:20:30Z-
dc.date.available2025-12-29T08:20:30Z-
dc.date.issued2025-
dc.identifier.citationMiscellanea Historico-Iuridica, T. 24, Z. 2, 2025, s. 480-511pl
dc.identifier.issn1732-9132-
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11320/19498-
dc.description.abstractTyberiusz Decianus (1509–1582) zaliczany jest do przedstawicieli XVI­‑wiecznej włoskiej szkoły prawa karnego. Urodzony w Udine prawnik, nauczyciel akademicki i sędzia znany jest przede wszystkim jako autor monumentalnego Tractatus criminalis. Renesansowy jurysta twórczo rozwinął w nim dorobek rzymskiej jurysprudencji, opierając się w szczególności na zachowanych w Digestach Justyniańskich fragmentach prac Klaudiusza Saturninusa oraz Marcianusa. Istotne znaczenie dla Decianusa miały również dzieła średniowiecznych glosatorów i komentatorów, zwłaszcza Azona, Baldusa de Ubaldis oraz Bartolusa de Saxoferrato. To właśnie z perspektywy swych wielkich średniowiecznych poprzedników Decianus interpretował źródła antyczne, poszukując jednak zupełnie nowatorskich rozwiązań, które w istocie uznać należy za historyczny fundament dla dogmatycznych koncepcji nauki XIX­‑wiecznej. W Tractatus criminalis Tyberiusz Decianus sformułował przede wszystkim naukową definicję abstrakcyjnie ujętego przestępstwa (delictum). Celem opracowania jest ustalenie znaczenia zaproponowanej przez Decianusa definicji dla rozwoju europejskiej nauki o przestępstwie. Realizacji tego zamierzenia służyć ma analiza definicji przestępstwa ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystanych przez Decianusa źródeł – dzieł jurystów antycznych i przedstawicieli średniowiecznych szkół prawniczych. Uwagę poświęcono także oddziaływaniu filozofii scholastycznej na stworzoną przez Decianusa koncepcję abstrakcyjnie ujętego przestępstwa.pl
dc.description.abstractTiberius Decianus (1509–1582) is considered a representative of the 16th­‑century Italian school of criminal law. Born in Udine, this lawyer, academic, and judge is primarily known as the author of the monumental Tractatus Criminalis. In it, the Renaissance jurist creatively expanded upon the achievements of Roman jurisprudence, in particular drawing on fragments of the works of Claudius Saturninus and Marcianus preserved in The Digest of Justinian. The works of medieval glossators and commentators, particularly Azon, Baldus de Ubaldis, and Bartolus de Saxoferrato, were also of significant importance to Decianus. It was from the perspective of his great medieval predecessors that Decianus interpreted ancient sources, seeking entirely innovative solutions that, in fact, should be considered the historical foundation for the dogmatic concepts of 19th­‑century scholars. In Tractatus Criminalis, Tiberius Decianus formulated, above all, a scientific definition of the abstract concept of crime (delictum). The aim of this study is to determine the significance of Decianus’s definition for the development of European criminal law. This goal is achieved through an analysis of the definition of crime, with particular emphasis on the sources used by Decianus – the works of ancient jurists and representatives of medieval legal schools. Attention is also paid to the influence of scholastic philosophy on Decianus’s concept of abstract crime.pl
dc.language.isoplpl
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu w Białymstokupl
dc.rightsUznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC BY-SA 4.0)-
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.pl-
dc.subjectnauka o przestępstwiepl
dc.subjecthistoria prawa karnegopl
dc.subjectrenesans prawniczypl
dc.subjectontology of crimepl
dc.subjecthistory of criminal lawpl
dc.subjectjuristic renaissancepl
dc.titleDefinicja przestępstwa (delictum) w Tractatus criminalis Tyberiusza Decianusa (1509–1582)pl
dc.title.alternativeDefinition of Crime (delictum) in Tractatus Criminalis of Tiberius Decianus (1509–1582)pl
dc.typeArticlepl
dc.rights.holderUznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe (CC BY-SA 4.0)pl
dc.identifier.doi10.15290/mhi.2025.24.02.17-
dc.description.Emailbartosz.zalewski@mail.umcs.plpl
dc.description.AffiliationUniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lubliniepl
dc.description.referencesDigesta Iustiniani. Digesta Justyniańskie. Tekst i przekład, t. VII.2, Księgi 48–50, red. Tomasz Palmirski, Kraków 2017.pl
dc.description.referencesTarwacka Anna, O ustawach, uchwałach senatu i zakorzenionym zwyczaju – 3 tytuł 1 księgi „Digestów”. Tekst – tłumaczenie – komentarz, „Zeszyty Prawnicze” 2004, vol. 4(2), s. 255–271.pl
dc.description.referencesAlbertus Gandinus, Tractatus de maleficiis, Venetiis 1560.pl
dc.description.referencesAngelus Aretinus, Tractatus de maleficiis, Venetiis 1558.pl
dc.description.referencesAzo Porcius, Summa Aurea, Lugduni 1557 (reprint: Frankfurt ab Main 1968).pl
dc.description.referencesBaldus de Ubaldis, In Quartum et Quintum Codicis libros Commentaria, Venetiis 1577.pl
dc.description.referencesBaldus de Ubaldis, In secundam Digesti veteris partem commentaria, Venetiis 1577.pl
dc.description.referencesBartolus de Saxoferrato, Commentaria in Secundam Digesti Veteris Partem, Venetiis 1615.pl
dc.description.referencesBenedict Carpzov, Practica nova imperialis Saxonica rerum criminalium, Lipsiae 1739.pl
dc.description.referencesCorpus Iuris Civilis Iustinianei. Tomus Hic Primus Digestum Vetus continet, Lugduni 1627.pl
dc.description.referencesCorpus Iuris Civilis Iustinianei. Tomus Tertius Digestum Novum continet, Lugduni 1627.pl
dc.description.referencesJoost de Damhouder, Praxis rerum criminalium, Antverpiae 1616.pl
dc.description.referencesJulius Clarus, Opera omnia sive practica civilis atque criminalis, Lugduni 1661.pl
dc.description.referencesJulius Clarus, Receptarum sententiarum opera omnia, Genevae 1625.pl
dc.description.referencesOmnium tractatum criminalium, Venetiis 1556.pl
dc.description.referencesPlacentinus, In codicis Dn. Iustiniani Sacratissimi Principis Ex Repetita Praelectione Libros IX Summa, Moguntiae 1536.pl
dc.description.referencesProsper Farinacius, Praxis et theoria criminalis, Pars III, Lugduni 1635.pl
dc.description.referencesTiberius Decianus, Tractatus criminalis, t. I–II, Augustae Tuarinorum 1543.pl
dc.description.referencesTractatus diversi super maleficiis, Venetiis 1460.pl
dc.description.referencesAgnati Ulrico, Il commento di Bartolo da Sassoferrato alla Lex quod Nerva (D. 16,3,32): introduzione, testi e annotazioni, Torino 2004.pl
dc.description.referencesAgnati Ulrico, La ‘culpa latior’ di Celso, la ‘culpa lata’ dei glossatori e il ‘dolus praesumptus’ di Bartolo da Sassoferrato, „Studi urbinati di scienze giuridiche politiche ed economiche. Nuova Serie A” 2020, vol. 87, s. 429–461.pl
dc.description.referencesAgnati Ulrico, Responsabilità del depositario e del debitore. D. 16.3.32 (lex quod Nerva) nelle interpretazioni di Azzone e Accursio, „Studia et Documenta Historiae et Iuiris” 2009, vol. 75, s. 322–356.pl
dc.description.referencesÁlvarez Cora Enrique, La definición del delito entre los siglos XVI y XVIII, „Ius Fugit” 2016, nr 19, s. 35–63.pl
dc.description.referencesAmielańczyk Krzysztof, Crimina legitima w rzymskim prawie publicznym, Lublin 2013.pl
dc.description.referencesAmielańczyk Krzysztof, ‘Modus operandi’ sprawcy przestępstwa karnego w rozważaniach rzymskiej jurysprudencji?, „Zeszyty Prawnicze” 2022, vol. 22(2), s. 15–42.pl
dc.description.referencesAmielańczyk Krzysztof, Rzymskie prawo karne w reskryptach cesarza Hadriana, Lublin 2006.pl
dc.description.referencesAmielańczyk Krzysztof, Teoretyczny model przestępstwa prawa publicznego (crimen publicum) autorstwa Claudiusa Saturninusa (D. 48,19,16) a współczesna nauka o przestępstwie karnym, „Annales UMCS, sectio G Ius” 2019, vol. 46(1), s. 19–33.pl
dc.description.referencesAndrzejuk Artur, Tomasz z Akwinu jako filozof, Warszawa 2019.pl
dc.description.referencesAndrzejuk Izabella, Od etyki Arystotelesa do filozofii moralnej Tomasza z Akwinu, Warszawa 2021.pl
dc.description.referencesAntonini Prospero Francesco, Di Tiberio Deciano celebre giureconsulto Udinese, Bassano 1858.pl
dc.description.referencesBasso Michele, Storia dei concetti e comunità di discorso: la figura di Tiberio Deciani, [w:] Dottrine politiche, concetti, comunità di discorso. In dialogo con Merio Scattola, red. Michele Basso, Mario Piccinini, Padova 2020, s. 217–241.pl
dc.description.referencesBerger Adolf, Encyclopedic Dictionary of Roman Law, Philadelphia 1953 (reprint 1991).pl
dc.description.referencesBettoni Antonella, Michele Pifferi, Generalia delictorum. Il Tractatus Criminalis di Tiberio Deciani e la “Parte generale” di diritto penale, Milano, Giuffrè, 2006, 474 Seiten, ISBN 8814122989, „Forum Historiae Iuris” 2007, vol. 8, https://forhistiur.net/legacy/zitat_alt/0711bettoni1.htm (dostęp: 10.06.2025).pl
dc.description.referencesBojarski Tadeusz, Polskie prawo karne. Zarys części ogólnej, Warszawa 2008.pl
dc.description.referencesBonini Roberto, D. 48,19,16 (Claudius Saturninus “de poenis paganorum”), „Rivista Italiana per le Scienze Giuridiche” 1959–1962, Serie III, vol. 10, s. 119–179.pl
dc.description.referencesCalasso Francesco, Medio evo del diritto, t. I, Le fonti, Milano 1954.pl
dc.description.referencesCasella L., Deciani Tiberio, giurista, [w:] Nuovo Liruti, t. II, L’età veneta. Dizionario biografico dei Friulani, Udine 2009, s. 923–931.pl
dc.description.referencesChmiel Andrzej, Dzieła naukowe jurystów rzymskich w zakresie prawa karnego, „Studia Iuridica Lublinensia” 2016, vol. 25(3), s. 151–164.pl
dc.description.referencesCosta Emilio, Crimini e pene da Romolo a Giustiniano, Bologna 1921.pl
dc.description.referencesDajczak Wojciech, The Nature of Contract in Reasoning of Civilian Jurist, Poznań 2012.pl
dc.description.referencesDulckeit Gerhard, Schwarz Fritz, Waldstein Wolfgand, Römische Rechtsgeschichte. Ein Studienbuch, Munchen 1975.pl
dc.description.referencesDyjakowska Marzena, Crimen laesae maiestatis. A study of Roman law influences in old Poland, tłum. Konrad Szulga, Lublin 2013.pl
dc.description.referencesEngelmann Woldemar, Die Schuldlehre der Postglossatoren und ihre Fortentwickelung. Eine historisch‑dogmatische Darstellung der kriminellen Schuldlehre der italienischen Juristen des Mittelalters seit Accursius, Leipzig 1895.pl
dc.description.referencesFerrini Contard, Diritto penale romano. Teorie generali, Milano 1899.pl
dc.description.referencesGarlati Loredana, Deciani Criminal Treatise, [w:] The Formation and Transmission of Western Legal Culture: 150 Books that Made the Law in the Age of Printing, red. Serge Dauchy, Georges Martyn, Anthony Musson, Heikki Pihlajamäki, Alain Wijffels, Cham 2016, s. 139–141.pl
dc.description.referencesGarofalo Luigi, Pojęcia i żywotność rzymskiego prawa karnego, „Zeszyty Prawnicze” 2003, vol. 3(1), s. 7–41.pl
dc.description.referencesGilson Étienne, Le Thomisme. Introduction au système de Saint Thomas d’Aquin, Paris 1922.pl
dc.description.referencesGioffredi Carlo, Su l’elemento intenzionale nel diritto penale romano, [w:] Studi in onore di Giuseppe Grosso, t. III, Torino 1970, s. 35–53.pl
dc.description.referencesGiuffrè Vincenzo, La repressione criminale nell’esperienza romana, Napoli 1998.pl
dc.description.referencesJońca Maciej, Rzymskie prawo karne. Instytucje, Lublin 2021.pl
dc.description.referencesJońca Maciej, Telum manu fugit jako ustawowa przenośnia nieumyślnego zabójstwa w średniowiecznym prawie kanonicznym. Uwagi na marginesie ewolucji teorii winy w prawie karnym, [w:] Prawo karne i polityka w państwie rzymskim, red. Krzysztof Amielańczyk, Antoni Dębiński, Dariusz Słapek, Lublin 2015, s. 71–85.pl
dc.description.referencesKubiak Przemysław, Od przypadku do przypadku – czyli o casus na gruncie rzymskiego prawa karnego oraz pism retorycznych Cycerona, „Opolskie Studia Administracyjno­‑Prawne” 2016, vol. 14(2), s. 57–78.pl
dc.description.referencesKunkel Wolfgang, Römische Rechtsgeschichte, Köln 1964.pl
dc.description.referencesLebigre Arlette, Quelques aspects de la responsabilité pénale en droit romain Classique, Paris 1967.pl
dc.description.referencesŁuszczyńska Małgorzata, Ubi ratio, ibi ius. Doktryna prawna Świętego Tomasza z Akwinu, Lublin 2013.pl
dc.description.referencesMaganzani Lauretta, La “diligentia quam suis” del depositario dal diritto romano alle codificazioni nazionali. Casi e questioni di diritto civile nella prospettiva storico‑comparatistica, Milano 2006.pl
dc.description.referencesManni Alessandro, Gli exempla greci in D. 48.19.16 (Saturn. sing. de poen. pagan.), [w:] Modelli di un multiculturalismo giuridico il bilinguismo nel mondo antico. Diritto, prassi, insegnamento, t. 1, red. Cosimo Cascione, Carla Masi Doria, Giovanna D. Merola, Napoli 2013, s. 219–264.pl
dc.description.referencesMarongiu Antonio, Tiberio Deciani (1509–1582). Lettore di diritto, consulente, criminalista, „Rivista di storia del diritto italiano” 1934, nr 7, s. 135–202.pl
dc.description.referencesMommsen Theodor, Römisches Strafrecht, Leipzig 1899.pl
dc.description.referencesMossakowski Wiesław, Czyn karalny według koncepcji Klaudiusza Saturnina, „Acta Universitatis Wratislaviensis” Prawo CCCV, „Studia Historycznoprawne” 2008, t. 305, s. 217–229.pl
dc.description.referencesMulligan Deirdre, Moral Evil: St. Thomas and the Thomists, „Philosophical Studies” 1959, vol. 3, s. 3–26.pl
dc.description.referencesMyrcha Marian, Problem winy w karnym ustawodawstwie kanonicznym, „Prawo Kanoniczne” 1972, vol. 15(1–2), s. 321–395.pl
dc.description.referencesNogrady Alexander, Römisches Strafrecht nach Ulpian. Buch 7 bis 9 De officio proconsulis, Berlin 2006.pl
dc.description.referencesPadovani Tullio, Diritto penale, Milano 2009.pl
dc.description.referencesPatkaniowski Michał, Wina i kara. Elementy rzymskie i germańskie w prawie karnym statutów miast włoskich, Kraków 1939.pl
dc.description.referencesPerile Antonio, Storia del diritto italiano, t. V, Storia del diritto penale, Torino 1892.pl
dc.description.referencesPiergiovanni Vito, Statuti e riformagioni, „Atti della Società Ligure di Storia Patria. Nuova serie” 2012, vol. 52(1–2), Norme, scienza e pratica giuridica tra Genova e l’Occidente medievale e moderno, s. 193–208.pl
dc.description.referencesPifferi Michele, Generalia delictorum. Il Tractatus criminalis di Tiberio Deciani e la ‘parte generale’ di diritto penale, Milano 2006.pl
dc.description.referencesPolara Giovanni, Marciano e l’elemento soggetivo del reato. Delinquitur aut proposito aut impetu aut casu, „Bullettino dell’Istituto di Diritto Romano” 1974, vol. 77, s. 89–138.pl
dc.description.referencesPrawo karne materialne. Część ogólna i szczególna, red. Marek Bojarski, Warszawa 2020.pl
dc.description.referencesRoby Henry John, An Introduction to the Study of Justinian’s Digest, Cambridge 1886.pl
dc.description.referencesSandonà Alan, Ego Tiberius Decianus… sententiando declare. Deciani guidice «civile» (Vicenza 1546–1547), „Historia et Ius” 2023, nr 23, s. 1–40.pl
dc.description.referencesSbriccoli Mario, Lex delictum facit. Tiberio Deciani e la criminalistica italiana nella fase cinquecentesca del penale egemonico, [w:] idem, Storia del diritto penale e della giustizia: scritti editi e inediti, t. I, Milano 2009, s. 225–260.pl
dc.description.referencesScapini Nevio, Diritto e procedura penale nell’esperienza giuridica romana, Parma 1992.pl
dc.description.referencesSchilling Andreas, Poena extraordinaria. Zur Strafzumessung in der fruhen Kaiserzeit, Berlin 2010.pl
dc.description.referencesSelb Walter, Das Problem des Relativen «dolus» in D. 16.3.32, [w:] Synteleia Vncenzo Arangio‑Ruiz, t. II, Napoli 1964, s. 1173–1180.pl
dc.description.referencesSmith William, A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London 1872.pl
dc.description.referencesSorice Rosalba, La rilevanza penale della colpa nel Medioevo. Ricerche sulla Doctrina Bartoli, „Rivista Internazionale di Diritto Comune” 2020, vol. 31, s. 199–209.pl
dc.description.referencesSorice Rosalba, Voluntas et propositum distinguunt maleicia. L’emersione della responsabilità soggettiva nell’età del diritto comune, [w:] Concorso di persone nel reato e pratiche discorsive dei giuristi. Un contributo interdisciplinare, red. Rosalba Sorice, Bologna 2013, nr 3. s. 43–53.pl
dc.description.referencesSposito Gianluca, “Quattuor genera... septem modis”: le circostanze del reato in D. 48,19,16 (Claudius Saturninus “De poenis paganorum”), „Studia et Documenta Historiae et Iuris” 1999, nr 65, s. 95–116.pl
dc.description.referencesStępień Katarzyna, Synderesis and the Natural Law, „Studia Gilsoniana” 2014, nr 3, s. 377–398.pl
dc.description.referencesThorne S.E., Statuti in the Post‑Glossators, „Speculum” 1936, vol. 11(4), 452–461.pl
dc.description.referencesTrapani Mario, Il reato e le sue conseguenze. Punibilità, pena, punizione in un sistema criminale integrale e integrato, Roma 2022.pl
dc.description.referencesWacke Andreas, Fahrlässige Vergehen im römischen Strafrecht, „Revue Internationale des Droits de l’Antiquité” 1979, nr 26, s. 506–566.pl
dc.description.referencesZalewski Bartosz, ‘Furiosus si hominem occiderit non tenetur’. Recepcja rzymskich rozwiązań dotyczących wyłączenia odpowiedzialności karnej osób chorych umysłowo w średniowiecznym ustawodawstwie sycylijskim oraz prawie kanonicznym z uwzględnieniem poglądów ówczesnej jurysprudencji (XII–XIV w.), „Zeszyty Prawnicze” 2023, vol. 23(2), s. 87–118.pl
dc.description.referencesZimmermann Reinhard, The Law of Obligations. Roman Foundations of the Civilian Tradition, Cape Town–Wetton–Johannesburg 1990.pl
dc.identifier.eissn2719-9991-
dc.description.volume24pl
dc.description.issue2pl
dc.description.firstpage480pl
dc.description.lastpage511pl
dc.identifier.citation2Miscellanea Historico-Iuridicapl
dc.identifier.orcid0000-0001-7508-354X-
Występuje w kolekcji(ach):Miscellanea Historico-Iuridica, 2025, tom XXIV, Z. 2

Pliki w tej pozycji:
Plik Opis RozmiarFormat 
MHI_24_2_B_Zalewski_Definicja_przestepstwa.pdf283,51 kBAdobe PDFOtwórz
Pokaż uproszczony widok rekordu Zobacz statystyki


Pozycja ta dostępna jest na podstawie licencji Licencja Creative Commons CCL Creative Commons