Речевая агрессия в коммуникативно-дискурсивной парадигме

Abstract

Artykuł prezentuje zjawisko agresji językowej w ujęciu pragmalingwistycznym. Akty komunikacji, wyrażające agresję, zostały omówione w kontekście konkretnego dyskursu z uwzględnieniem następujących czynników: wzajemne relacje komunikatywne na linii „nadawca - odbiorca"; użycie określonych środków językowych w określonym akcie komunikacji lub dyskursu; pozycja wyjściowa nadawcy: cele, zamierzenia, emocje; skutki oddziaływania komunikatu itd. Obecność agresji językowej stwierdzono we wszystkich typach komunikowania: interpersonalnym, masowym, instytucjonalnym.

The article presents the phenomenon of aggression in pragmalinguistic terms. Communicative discourses expressing aggression have been discussed in the context of a concrete discourse including the following factors: mutual communicative relations between “addresser – addressee”; the use of specific linguistic means in a specific communicative discourse; the addresser’s initial position: aims, objectives, emotions; the results of utterance’s impact, etc. The presence of linguistic aggression has been found in all types of communication: interpersonal, mass and institutional.