Baciuszka, prezbiter czy ksiądz? Poszukiwanie wiodącej denotacji w polskiej terminologii prawosławnej

Abstract

The article analyzes the problem of non-standardized and unstructured Orthodox terminology in Polish, in which not only the presence of unordered and untreated connotations of many terms is noticeable, but also a noticeable lack of clearly closed denotations of many terms. The article focuses on examples related to the definition of the second degree of priesthood, present in written sources and colloquial speech. On their basis, we can observe various attempts to solve the problem of the lack of leading denotation. Although some of the postulates were presented in the 1960s, to date, they have not found consistent and widespread acceptance and dissemination.

Artykuł analizuje problem nieujednoliconej i nieusystematyzowanej terminologii prawosławnej w języku polskim, w której zauważalna jest nie tylko obecność nieuporządkowanych i nieopracowanych konotacji wielu terminów, lecz także zauważalny brak jednoznacznie zamkniętych denotacji wielu terminów. Artykuł skupia się na przykładach związanych z określeniem drugiego stopnia kapłaństwa, obecnych w źródłach pisanych i mowie potocznej. Na ich podstawie możemy zaobserwować różne próby rozwiązania problemu braku wiodącej denotacji. Chociaż niektóre z postulatów zostały przedstawione w latach 60. XX wieku, to do chwili obecnej, nie znalazły one spójnej i powszechnej akceptacji i upowszechnienia.