English equivalents of the Polish term “zarządca spadku nieobjętego”

Abstract

The aim of this article is to present the English equivalents of the Polish term – “zarządca spadku nieobjętego” that are included in specialized Polish-English dictionaries and to assess their adequacy. The phrase “zarządca spadku nieobjętego” – typical of legal Polish and, more precisely, of succession law – may be literally translated into English as “administrator of non-acquired estate”. The definitions of the Polish succession law term under analysis are presented following an explanation of the label “term” [Lukszyn and Zmarzer (2001)] and a clarification of the phenomenon of “incongruity of terms” [Šarčević (1997)]. In the process of assessing their adequacy, the presence of equivalents in British law sources (in each of the three separate legal systems of England and Wales, Scotland and Northern Ireland) is checked, and, if needed, the legal definitions of equivalents are presented. The translation methods applied to the formation of equivalents are also determined. Findings lead to conclude that one of the suggested equivalents may serve as the closest functional equivalent [Šarčević (1997)] of the Polish term in question.

Celem artykułu jest przedstawienie angielskich ekwiwalentów polskiego terminu prawa spadkowego „zarządca spadku nieobjętego”, które zostały zaproponowane w dwujęzycznych specjalistycznych słownikach polsko-angielskich oraz próba oceny ich trafności.Wpierwszej części artykułu przestawione są definicje polskiego terminu poddanego analizie, pojęcia „nieprzystawalności terminów” według Šarčević (1997) oraz „terminu” według Zmarzer i Lukszyna (2001). Podczas analizy przytacza się definicje angielskich ekwiwalentów oraz sprawdza się ich występowanie w źródłach prawa brytyjskiego (w trzech systemach prawa: Anglii i Walii, Szkocji oraz Irlandii Północnej). Następnie określa się techniki przekładowe, które zostały zastosowane podczas tworzenia omawianych ekwiwalentów. Na podstawie badania jeden spośród analizowanych ekwiwalentów zostaje określony jako najbliższy ekwiwalent funkcjonalny zgodnie z definicją Šarčević (1997).