Biblical Canon: Formation & Variations in Different Christian Traditions

Abstract

The Canon hasn’t been constant, but historically varied. Various approach to biblical authorship and different processes led to the fact, that nowadays we can distinguish at least three canons of the Holy Bible. The most important differences concern the Old Testament. Protestant Churches include in the canon all 39 books that belong to the Hebrew Bible. The Roman Catholic Church recognize 46 Old Testament books and the Orthodox Church following the text of the Septuagint (LXX) 50 books. These differences are related to deuterocanonical books, called by Protestant Churches Apocrypha. All Christians agree with the same number of 27 books in the New Testament. However, it is a different arrangement of books in the Roman Catholic and Protestant Churches and the Orthodox Church. The existence differences in the biblical canon remain an ecumenical problem in the Christian striving to the unity.

Kościoły i Wspólnoty chrześcijańskie posiadają odmienną liczbę kanonicznych ksiąg w Piśmie Świętym. Ażeby zrozumieć przyczyny tego podziału, należy spojrzeć, jak kanon biblijny kształtował na przestrzeni wieków, poczynając od Biblii hebrajskiej poprzez formację Starego i Nowego Testamentu Biblii chrześcijańskiej. Najważniejsze różnice dotyczą Starego Testamentu. Wspólnoty protestanckie przyjęły 39 ksiąg, które przynależą do Biblii hebrajskiej. Kościół rzymskokatolicki uznaje za kanoniczne 46 ksiąg Starego Testamentu, a Kościoły prawosławne, idąc za tekstem Septuaginty (LXX) – 50 ksiąg. Te różnice dotyczą deuterokanonicznych ksiąg, określanych przez protestantów jako apokryfy. Wszyscy chrześcijanie zgadzają się co do liczby 27 ksiąg, obecnych w Nowym Testamencie, aczkolwiek w różnej kolejności. Istniejące różnice w kanonie biblijnym pozostają jednym z ekumenicznych problemów w drodze ku jedności chrześcijan.