Perceptions of different syntactic forms of generics: an experimental study

Abstract

Generics are statements that express generalizations about categories rather than individuals (e.g., “a tiger is striped,” “mosquitoes carry the West Nile Virus,” or “the dinosaur is extinct”). In English, some generics can assume more than one syntactic form, i.e., bare plural, definite singular, and indefinite singular, while others seem acceptable in the bare plural form only. Experimental findings (Karczewski 2015) speak in favour of a claim that plural generics represent a prototypical construction in English and Polish. Thus, we sought to explore – relying on a conceptually based approach to generics (Prasada et al. 2013) – the extent to which adult speakers of Polish accept various predication types (majority characteristic, minority characteristic, majority statistical, or striking) in the singular form. The primary goal of the article is to replicate Leslie et al.’s studies (2009), while introducing a different research method and using the data from Polish sources. Overall, the results of the study indicate that the singular form in Polish selects generic statements that express principled information concerning the kind and, as such, our results confirm the findings from Leslie et al. (2009) and Prasada et al. (2013).

Zdania generyczne to stwierdzenia, które wyrażają uogólnienia dotyczące całych kategorii, a nie ich konkretnych przedstawicieli (np. „tygrys jest w paski”, „komary przenoszą malarię” czy „dinozaury wymarły”). W języku angielskim niektóre zdania generyczne mogą przyjąć więcej niż jedną formę składniową, wyrażoną w obrębie grupy nominalnej, to jest: liczby mnogiej bez przedimka, liczby pojedynczej z przedimkiem określonym i liczby pojedynczej z przedimkiem nieokreślonym. Wyniki badań eksperymentalnych (Karczewski 2015) przemawiają za twierdzeniem, że zdania generyczne wyrażone w liczbie mnogiej stanowią konstrukcję prototypową w języku angielskim i polskim. Dlatego też podjęliśmy próbę zbadania – opierając się na pojęciowym modelu opisu zdań generycznych (Prasada i in. 2013) – w jakim zakresie dorośli rodzimi użytkownicy języka polskiego przyjmują za poprawne użycie liczby pojedynczej w różnych rodzajach predykatów generycznych (takich jak cecha reprezentatywna przypisywana większości, cecha reprezentatywna przypisywana znacznej części, cecha statystycznie typowa, cecha uderzająca). Głównym celem prezentowanych badań jest replika badań Leslie i in. (2009), ale z zastosowaniem odmiennej metodologii i z użyciem polskich danych. Wyniki eksperymentu wskazują, że w języku polskim grupa nominalna w liczbie pojedynczej jest akceptowalna w tych zdaniach generycznych, które wyrażają powiązanie oparte na cesze regularnej. Obserwacja ta potwierdza wnioski wynikające z badań Leslie i in. (2009) i Prasady i in. (2013).