Косово как колыбель и сокровищница сербской духовности в историческом и современном сознании восточных славян

Abstract

W artykule autor pokazuje i analizuje obecność pamięci Kosowa i Metochii – kolebki państwowości serbskiej, centrum serbskiego Kościoła prawosławnego i skarbnicy kultury serbskiej – w historycznej i aktualnej świadomości wschodnich Słowian. Kosowo i Metohija jest analizowana jako główny serbski temat w literaturze wschodniosłowiańskiej. Określenie „wschodniosłowiańska” ma dwa konkretne historyczne znaczenia: 1) Rosjanie, to jest duchowo-etniczno-kulturowa społeczność w przeszłości; 2) bardziej współcześnie – Rosjanie, Białorusini i Ukraińcy.

In this paper, the author reveals and analyses the presence of remembrance of Kosovo and Metohija – the cradle of Serbian statehood, the seat of the Serbian Orthodox Church and a treasury of Serbian culture – in the historical and current awareness of Eastern Slavs. Kosovo and Metohija is analysed as the main topic of Serbology in Eastern Slavic literatures. The term “Eastern Slavs” has concrete historical meanings:1) the Russian people, that is, its ethno-spiritual-cultural community in the past; 2) Russians, Belarusians and Ukrainians in the more recent past.