Gubione, mgliste, przejrzyste - czyli o naturze ludzkich wspomnień

Abstract

Celem pracy jest ukazanie natury ludzkich wspomnień i ich znaczenia w kulturze teraźniejszości. Tekst składa się z dwóch części, w pierwszej ukazuję naturę ludzkich wspomnień analizując cechy i strukturę pamięci autobiograficznej, by następnie dokonać analizy przemian i funkcji pamięci w kontekście kultury teraźniejszości. W tekście stawiam tezę, że by "patrzeć inaczej i widzieć więcej" w kulturze teraźniejszości potrzebny jest powrót (pomimo tego, że staje się on coraz trudniejszy) do ważnych wydarzeń i doświadczeń z przeszłości, zwrot ku temu, co już nie istnieje (a może stosowniej byłoby powiedzieć, co istnieje w naszej pamięci). Przyjmuję założenie, że przeszłość jest czymś żywym, a ludzie przeżywają, rekonstruują i interpretują ją na wiele różnych sposobów.

The aim of this study is to show the nature of human memories and their importance in the culture of the present. The text consists of two parts, the first shows human nature of memories by analyzing the characteristics and structure of autobiographical memory, and then changes and memory functions in the context of the culture of the present. In the text I present the thesis that "to look different and to see more" in the culture of the present, return is needed (despite the fact that it becomes increasingly difficult) to important events and experiences from the past, return to that which no longer exists (and perhaps it would be more appropriately to say to what exists in our memory). I assume that the past is a living thing and people are going through, reconstruct and interpret it in many different ways.