Вымярэннi чалавечагаў класiчнай лiтаратуры (А. Дантэ, Ё. В. Гётэ, Я. Колас, М. Багдановiч, М. Танк i iнш.)

Abstract

Mierzenie „bycia człowiekiem” w literaturze klasycznej przebiega między wyborem być (formuła człowieka stworzonego „na boży obraz i podobieństwo”) lub nie być (biegun nie-człowieka, antybohatera). W realizacji potencjalnej możliwości być pomaga „to ot czego rastiot dusza czełowieka” (M. Bogdanovicz). W artykule omówiono drogi duchowego rozwoju człowieka na przykładzie bohaterów literatury klasycznej – dokonania człowieka albo zbliżają go do Boga, albo oddalają od Niego. Dusza rozwija się od chwili narodzin, w codziennym życiu, w tworzeniu, i, przede wszystkim, w miłości. Misja sztuki klasycznej polega na tym, aby przekazać drugiemu człowiekowi, pokoleniom i narodom wiedzę na temat sposobów realizacji koncepcji o człowieku, uczucia miłości, zachwytu nad człowiekiem i światem, „to ot czego rastiot dusza czełowieka” i to, co można zabrać ze sobą do wieczności.

Measurement of “being human” in the classical literature is carried out between two options to be human “fashioned in the image and likeness of God” or not to be human (antihero). “To ot chyego rastiot dusha chyelovyeka” (M. Bogdanovich) helps to fulfill the potential possibility to be human. The article discusses the ways of man’s spiritual development applying the example of the characters of classic literature whose achievements either bring them closer to God, or make them walk away. The soul develops from the moment of birth, in everyday chore, in creation, and, first and foremost, in love. The mission of classic literature consists in giving people, generations and nations the knowledge how to realize ideas about man and love, how to admire man and the world, “to ot chyego rastiot dusha chyelovyeka” and what he can take to eternity.