Myśl pedagogiczna św. Porfiriusza z Kafsokaliwii

Abstract

Saint Porphyrios (Bairaktaris) of Kafsokalivia (1906-1991) is one of the most famous contemporary Greek saints. He belonged to one of the most respected in Orthodoxy category of holy Elders, that is, spiritual fathers endowed with the charism of clairvoyance. As an experienced spiritual director, he passed on his pedagogical thought, which focuses on the purpose of Christian life - divinization, the parent’s desire to become a saint and pass on holiness to his children not through discipline and pressure, but through God’s grace, which acts as a parent seeks to sanctify. The Elder opposed unequivocally selfishness, seeing excessive praise as the cause of the poor spiritual development of the child. He emphasized the need to obtain and pass on to the child the humility which he identified with the natural state of man and the necessary condition for obtaining God’s grace.

Święty Porfiriusz (Bairaktaris) z Kafsokaliwii (1906-1991) jest jednym z najbardziej znanych współczesnych świętych greckich. Należał do jednej z najbardziej szanowanych w prawosławiu kategorii świętych Starców, czyli ojców duchowych obdarzonych charyzmatem prozorliwości. Jako doświadczony kierownik duchowy przekazał swoją myśl pedagogiczną, która skupia się na celu życia chrześcijanina – przebóstwieniu, dążeniu rodzica do stania się świętym i przekazania świętości swoim dzieciom nie poprzez dyscyplinowanie i wywieranie presji, ale przez łaskę Bożą, która działa, gdy rodzic stara się uświęcić. Starzec przeciwstawiał się jednoznacznie egoizmowi, upatrując w nadmiernych pochwałach przyczyny złego rozwoju duchowego dziecka. Podkreślał potrzebę zdobycia i przekazania dziecku pokory, którą utożsamiał z naturalnym stanem człowieka i warunkiem koniecznym do zdobycia łaski Bożej.