Fantastycznonaukowe podróże w czasie. Między logiką a emocjami

Abstract

Poetyka fantastyki naukowej wymusza modyfikację tradycyjnych narzędzi narratologicznych i zastosowanie specyficznego wartościowania. Science fiction, w wielu aspektach, wykazuje podobieństwo do realizmu. W innych jednak momentach konwencja ta rzuca wyzwanie mechanizmom fikcjonalno-narracyjnym opisywanym przez poetykę zainteresowaną głównie fikcją „minimalną” – w przybliżeniu realistyczną. Najpełniejszą demonstracją takich możliwości literatury fantastycznonaukowej są utwory poświęcone podróżom w czasie. Analizowana w niniejszej książce temponautyka literacka, przy pierwszych z nią spotkaniach sprawiająca wrażenie hermetycznej, w rzeczywistości otwarta jest na konteksty, wykorzystuje nie tylko naukowe koncepcje, ale również idee filozoficzne i historiozoficzne. Często oferuje też możliwości psychologizacji ostatecznego przesłania utworów.