Ecclesial Foundations of the Care of Migrants and Refugees

Abstract

The Christian communities already in the antiquity took care of refugees and migrants. In the following centuries, the Church has repeatedly called for help provided to foreigners, placing particular emphasis on satisfying their spiritual needs. Therefore, recommendations were made to provide pastoral care in their mother tongue or even to create personal parishes for them. The intensification of the Church’s teaching on migration has taken place in the second half of the twentieth century and continues to this day. The documents of the Holy See and the Popes’ statements focus on showing the advantages and dangers of migration and point to various ways of the concern for migrants.

Wspólnoty chrześcijańskie już w starożytności otaczały troską uchodźców i migrantów. W kolejnych wiekach Kościół wielokrotnie wzywał do udzielania pomocy cudzoziemcom, kładąc szczególny nacisk na zaspokojenie ich potrzeb duchowych. Z tego względu wydawano zalecenia, aby zapewnić im duszpasterstwo w języku ojczystym na nawet tworzyć dla nich parafie personalne. Intensyfikacja nauczania Kościoła na temat migracji nastąpiła w drugiej połowie XX wieku i trwa do dnia dzisiejszego. Dokumenty Stolicy Apostolskiej i wypowiedzi papieży koncentrują się na ukazaniu walorów i niebezpieczeństw związanych z migracją oraz wskazują różne sposoby troski o migrantów.