Acquiring real estate’s ownership through acquisitive prescription

Abstract

Zasiedzenie prowadzi do nabycia własności przez nieuprawnionego samoistnego posiadacza danej rzeczy wskutek faktycznego wykonywania tego prawa przez oznaczony w ustawie czas, z czym wiąże się jednoczesna utrata prawa własności przez dotychczasowego właściciela. W ten sposób dochodzi do uzgodnienia długotrwałego stanu faktycznego władania rzeczą ze stanem prawnym, co prowadzi do ustabilizowania stosunków własnościowych. Przedmiotem zasiedzenia może być przede wszystkim prawo własności (rzeczy ruchomych i nieruchomości), ale także służebność gruntową, czy użytkowanie wieczyste. W praktyce jednak instytucja zasiedzenia znajduje najszersze zastosowanie dla nabycia w tej drodze własności nieruchomości. Nabycie własności w drodze zasiedzenia następuje z mocy prawa, a formalnym potwierdzeniem tego faktu jest orzeczenie sądu powszechnego.