Pragmatyczna teoria komunikacji w profilaktyce zaburzeń zachowania i relacji społecznych

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest omówienie pragmatycznej teorii komunikacji Paula Watzlawicka i współpracowników – badaczy z Palo Alto jako jednej z koncepcji przydatnych w działaniach edukacyjnych i profilaktycznych służących zapobieganiu zaburzeniom zachowania i relacji społecznych. Autorka przedstawia podstawowe założenia koncepcji, omawia je oraz podejmuje próbę interpretacji pięciu aksjonamtów komunikacji sięgając po wybrane przykłady ilustrujące każdy z nich. W końcowej części formułuje pytania wyprowadzone z założeń koncepcji, które mogą być przydatne dla osób pracujących z dziećmi i młodzieżą z grupy ryzyka zaburzeń zachowania i zaburzeń relacji społecznych. Pytania mają inspirować do refleksji nad obserwowanymi zachowaniami komunikacyjnymi dzieci i młodzieży oraz własnym sposobem komunikowania pedagogów pracujących z osobami z grupy ryzyka. W ten sposób podejmuje próbę ukazania użyteczności tej koncepcji dla praktyki edukacyjnej.