Przygotowanie studentów pedagogiki resocjalizacyjnej do stosowania nowych technologii w profilaktyce problemów młodzieży

Abstract

Jak wykazują liczne badania, sieć oraz interaktywne narzędzia zaczynają determinować działania całego społeczeństwa, nie tylko osób młodych. W konsekwencji nowe technologie, jako powszechnie stosowane i akceptowane, winny być również włączane do działań profilaktycznych i resocjalizacyjnych – jako element wspierający i urozmaicający powyższe. Pytanie – czy jesteśmy na to gotowi? Jaką wiedzę i umiejętności w tym zakresie posiadają studenci – przyszli pracownicy ośrodków wychowawczych, schronisk dla nieletnich czy zakładów poprawczych? Czy i w jakim stopniu wiedza na temat czynników sprzyjających skutecznej profilaktyce motywuje ich do poznawania interaktywnych metod nauczania oraz narzędzi dydaktycznych wspierających działania profilaktyczne? Artykuł jest między innymi próbą odpowiedzi na powyższe pytania. Przedłożone czytelnikowi badania miały charakter cykliczny i powtarzane były rokrocznie przez 5 lat. Materiał badawczy zgromadzony zostały na podstawie eksperymentu pedagogicznego, który swym zasięgiem objął 88 osób. Zrealizowane analizy w głównej mierze opierają się na danych ilościowych pozyskanych na podstawie: testów wiedzy i umiejętności, obserwacji, jak również ankiet. Materiał badawczy uzupełniony został o dane jakościowe otrzymane dzięki przeprowadzonym wywiadom. Dobór grupy badawczej był zamierzony. Autorka w ramach realizowanych badań skorzystała z takich statystyk jak: średnia, mediana oraz test Wilcoxona.

The Internet and interactive tools, as numerous studies show, are beginning to determine the actions of the whole society, not only of young people. As a consequence, new technologies, as commonly used and accepted, should also be included in prevention and rehabilitation activities — as an element supporting and diversifying the above. The question is, are we ready for this? What knowledge and skills do students as future employees of educational centers, shelters for minors or correctional facilities have in this respect? Does, and if so – to what extent the knowledge of the factors conducive to effective prevention motivates them to learn about interactive teaching methods and educational tools supporting prevention activities? This article is, i.a., an attempt to answer the above questions. The studies submitted to the readers’ hands were cyclical and were repeated every year for a period of 5 years. The research material was collected on the basis of a pedagogical experiment, which covered 88 people. The analyses are mainly based on quantitative data obtained from: knowledge and skills tests, observations, as well as surveys. The research material was supplemented with qualitative data obtained through interviews. The selection of the research group was intentional. The author used such statistics as: mean, median and the Wilcoxon signed-rank test.