Pedagogika resocjalizacyjna wobec (re)socjalizacji młodzieży w „rzeczywistości poszerzonej”. Komentarz do zjawiska empatii i agresji w internetowej sieci

Abstract

Prezentowany artykuł jest próbą zasygnalizowania nowego problemu, który stanowi wyzwanie dla współczesnych pedagogów resocjalizacyjnych. Polega on na tym, że w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości społecznej następuje coraz szybsze i powszechniejsze ograniczanie bezpośrednich interakcji społecznych („face to face”) na rzecz kontaktów uśrednionych za pomocą technologii cyfrowej. Powstaje za tym pytanie, czy to zjawisko może być wykorzystane w pracy resocjalizacyjnej z podopiecznymi, a przede wszystkim, czy zachodzą przesłanki umożliwiające prowadzenie działań resocjalizacyjnych w cyberprzestrzeni, na przykład z wykorzystaniem internetowych socialmediów?

The presented article is an attempt to signal a new problem posing a challenge for contemporary rehabilitation educators. In a rapidly changing social reality, a face to face social interaction is increasingly being reduced in favor of contacts averaged by digital technology. The question arises whether this phenomenon can be used in rehabilitation work with the supervised persons, and above all, if there any prerequisites for carrying out rehabilitation activities in cyberspace, for example using online social media.