Aksjologiczne konteksty resocjalizacji osadzonych w aspekcie założeń personalizmu chrześcijańskiego

Abstract

Personalizm to nadanie czemuś charakteru osobistego, osobowość człowieka, wychowanie osoby − aksjologia to wartości − a resocjalizacja to przemiana (zmiana) − osobowości jednostki (osoby) ukierunkowanej na stronę wolności, samodzielnego podejmowania decyzji i pełnienie ról społecznych, mającej możliwość autonomicznego i wolnego decydowania. Celem artykułu jest rozwinięcie (interpretacja, kontynuacja) ostatniego akapitu mojej − będącej studium naukowym − publikacji, uwzględniającej osiągnięcia współczesnej pedagogiki, psychologii penitencjarnej i nauczania Magisterium Kościoła, pt.: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. W ramach swoich rozważań pedagogiczno-resocjalizacyjnych, w zgodzie z wymową Magisterium Kościoła, sformułowałem koncepcję (współbrzmiącą z szeroko pojmowanym nurtem humanistyczno-egzystencjalnym, m.in. z psychologią humanistyczną i pozytywną, a także z wychowaniem aksjologicznym ukierunkowanym na osobowościowy potencjał człowieka), którą nazwałem personalistyczną aksjologią resocjalizacji. Metodologią zastosowaną przy pisaniu przedmiotowej publikacji stało się przeprowadzenie krytycznej analizy literatury, w tym własnego dorobku naukowego i innych dokumentów, w tym dostępnych zasobów internetowych.

Personalism is giving something a personal character, human personality, upbringing a person, axiology means values, and rehabilitation is a transformation (change) of personality of an individual (person) directed towards freedom, independent decision making and performing social roles. The aim of the article is to develop (interpret, continue) the last paragraph of my publication, which is a scientific study, taking into account the achievements of modern pedagogy, penitentiary psychology and the teaching of the Magisterium of the Church, entitled: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. Within the framework of my pedagogical and rehabilitation considerations, in accordance with the meaning of the Magisterium of the Church, I have formulated a concept (which is consistent with the broadly understood humanistic and existential trend, including humanistic and positive psychology, as well as axiological education focused on the personality potential of a human), which I have called the personalistic axiology of rehabilitation. The methodology used to write this publication was the conduct of a critical analysis of literature, including my own work and other documents, including available Internet resources.