Twórcza Resocjalizacja. Zarys koncepcji rozwijania potencjałów

Abstract

Zaprezentowane w opracowaniu założenia „nowej resocjalizacji”, są szansą od-zyskania humanistycznego wymiaru działań resocjalizacyjnych, zdominowanych przez myślenie ekonomiczno-formalno-utylitarne. Zapewne mogą stać się przedmiotem licznych polemik w środowiskach akademickich i wśród praktyków skupionych w instytucjach i placówkach penitencjarnych. Dyskusje te mogą przynieść pozytywne i wymierne efekty w postaci nie tylko pogłębienia myśli resocjalizacyjnej i głębszej refleksji nad dokonującym się kryzysem zmiany, nie tylko w polskiej, ale i pozapolskiej rzeczywistości społecznej, ale przede wszystkim przynieść realną zmianę istniejącej doktryny resocjalizacyjno-wychowawczej, której wszyscy jesteśmy świadkami, uczestnikami i sprawcami zarazem.

The assumptions of “new social rehabilitation” presented in the paper are an opportunity to recover the humanist dimension of social rehabilitation activities, dominated by economic-formal-utilitarian thinking. They can certainly become the subject of many discussions in academic environments and among practitioners gathered in penitentiary establishments and institutions. These discussions can produce positive and tangible results in the form of not only deepening social rehabilitation thought and deeper reflection on the occurring crisis of change, not only in Polish social reality, but also abroad, and above all bring a real change to the existing social rehabilitation and educational doctrine, which we are all witnesses of, participants and perpetrators at the same time. Keywords: social rehabilitation, potentials, identity, social rehabilitation change.