Sprostowanie błędu w akcie normatywnym ogłoszonym w Dzienniku Urzędowym

Abstract

Artykuł został poświęcony sprostowaniu błędów w aktach prawnych, które zostały wydane na podstawie nowej ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych. Przy sprostowaniu błędu w akcie prawnym należy zwrócić uwagę na konstrukcję błędów, na rodzaj, autora oraz przedmiot aktu prawnego, w którego ramach dokonuje się sprostowania. Poprzez sprostowanie błędu nie dokonujemy czynności kreującej normy prawne. Nie jest więc zasadą że błąd prostuje autor aktu prawnego, lecz organ, który jest odpowiedzialny za jego ogłoszenie. Sprostowanie błędu jest czynnością o charakterze redakcyjnym, technicznym. Nie kreuje ona jednak normy prawnej. Jest to czynność o charakterze deklaratoryjnym. Jednocześnie obwieszczenie o sprostowaniu błędu polega na ogłoszeniu w dziennikach urzędowych. Nabiera ono charakteru urzędowego źródła poznania prawa oznaczonego domniemaniem autentyczności.Kwestią zasadniczą jest to, że ogłoszony akt prawny z błędem jest wiążący do czasu urzędowego sprostowania tego błędu. Możemy powiedzieć, że sprostowanie błędu jest z jednej strony czynnością czysto redakcyjną, i jako taka należy do organu odpowiedzialnego za wydawanie dziennika promulgacyjnego, a nie do organu ustanawiającego dany akt prawny. Z drugiej strony sprostowanie błędu oznacza zmianę treści aktu prawnego, może więc prowadzić do zmiany normy prawnej zawartej w prostowanym akcie, a więc może mieć działanie prawotwórcze. W przywoływanej ustawie nie ma definicji błędu, zawiera ona natomiast zastrzeżenie, że sprostowanie nie może prowadzić do merytorycznej zmiany tekstu aktu prawnego. Możemy przyjąć, że dopuszczalne jest sprostowanie tylko takich błędów, które powstały na etapie ogłaszania i jednocześnie nie mają charakteru merytorycznego.

The article is dedicated to the correction of errors in the legal act that has been issued on the basis of the new act dated 20 July 2000 on publication of normative acts and some other legal acts. When correcting an error in the legal act, it is necessary to pay attention to the structure of errors, as well as to their type, the author and subject matter of the legal act under which the correction is made. Correction of the error does not entail the act of creating legal norms. It is not a rule that the error is corrected by the author of the legal act, but rather by the body responsible for its publication. Correction of the error is editorial and technical by nature. It does not create a legal norm. It is a declaratory action. Also, the announcement of the error correction is published in official journals. It acquires the status of an official source of law, designated by the presumption of authenticity.It is essential to note that the legal act announced with an error remains binding until the error is officially corrected. One can say that correction of the error is on the one hand purely editorial and as such attributable to the body responsible for issuing the promulgation journal, rather than to the body enacting the legal act. On the other hand, correction of errors entails changes to the content of the legal act, and therefore may lead to changes to the legal norm included in the corrected act, which means law -making effects. The aforementioned act does not give any definition of the error, yet includes a provision stating that correction must not lead to substantive modification of the legal act. One can assume that it is permissible to correct the errors that emerged at the publication stage and are not substantive by nature.