The Rhetoric of Silence or Open Demands for Women’s Rights in Public Space? A Case of The Polish Women’s Press From 1989

Abstract

The subject of research is the discourse concerning equality in the Polish women’s press (Przyjaciółka, Kobieta i Życie, Zwierciadło, Filipinka) in the first year of the system transformations. The assumption was made that silence was supposed to draw readers’ attention to a given case, make them reflect on it, and stimulate initiatives. The aim of the research was to point to the context in which the issues of women’s activity, the absence of gender equality in practice, were taken up in the Polish women’s press. The research period included the whole year 1989. In order to perform the research the detailed questions were set out: (1) interpretations of which political events in Poland in 1989 generated silence?, (2) how was the silence tactics realised?, (3) in what way was the women’s situation in Poland in 1989 accounted for in the women’s magazines – was it dominated by the stereotypes in which there were presented female features that predestined women to be housewives?

Przedmiotem zainteresowania badawczego jest dyskurs dotyczący równouprawnienia na łamach polskiej prasy dla kobiet („Przyjaciółka”, „Kobieta i Życie”, „Zwierciadło”, „Filipinka”). Cezura badawcza obejmuje rok przemian ustrojowych w Polsce. Celem badań było wskazanie, w jakim kontekście na łamach prasy podejmowano tematykę aktywności kobiet w przestrzeni publicznej oraz kwestię braku praktycznego równouprawnienia płci. W celu realizacji badań sformułowano pytania szczegółowe: (1) interpretacje jakich wydarzeń politycznych w Polsce w 1989 r. generowały przemilczenia?, (2) jak realizowano taktykę przemilczeń?, (3) w jaki sposób w magazynach kobiecych wyjaśniano sytuację kobiet w Polsce w 1989 r. – czy była ona zdominowana przez stereotypy, w których prezentowano cechy kobiece predestynujące je do odgrywania ról domowych?