Польская драматургия рубежа веков на сцене грузинского театра

Abstract

Autorka artykułu, prof. Vera Ozheli, polonistka i rusycystka, bada w artykule recepcję bujnie rozwijającego się na przełomie XIX i XX wieku dramatu polskiego w Gruzji. Jak się okazuje, była to także recepcja teatralna. Z dużym sukcesem na gruzińskich scenach wystawiano dramaty: Michała Bałuckiego (1937–1901), Gabrieli Zapolskiej (1857–1921), Stanisława Przybyszewskiego (1868–1927), Jerzego Żuławskiego (1874–1915) i Kazimierza Przerwy-Tetmajera (1865–1945). Tylko Bałucki reprezentuje w tej grupie dramatopisarzy dramat pozytywistyczny, pozostałe postaci to twórcy dramatu modernistycznego, inspirowanego najnowszymi trendami teatru zachodnioeuropejskiego. Te trendy za pośrednictwem polskich pisarzy przenikały do teatru gruzińskiego.

The article examines the reception of the rapidly developing Polish drama in Georgia at the turn of the 19th century. As it turns out, this was also a theatrical reception. Dramas were staged on Georgian stages with great success, notably those by Michał Bałucki (1937-1901), Gabriela Zapolska (1857-1921), Stanisław Przybyszewski (1868-1927), Jerzy Żuławski (1874-1915) and Kazimierz Przerwa-Tetmajer (1865-1945). Only Bałucki represents positivist drama in this group of playwrights; the other figures are creators of modernist drama, inspired by the latest trends of the Western European theater. These trends permeated Georgian theater thanks to the Polish writers.