Godność i wolność w nauczaniu Jana Pawła II

Abstract

Jan Paweł II w swym nauczaniu ukazywał czym jest godność oraz wolność. Nieustannie poruszał ten temat podczas pielgrzymek i wygłoszonych homilii, aby pokazać prawdę ludziom, która oparta jest na bolesnych doświadczeniach historii. Mówił o poprawnym zarysie koncepcji osoby ludzkiej, której fundamentem jest rodzina oraz Sakramencie małżeństwa. Chodzi tu o to, aby struktury prawne i porządek demokratyczny miały służyć człowiekowi, a nie szkodzić. Młody człowiek winien nabywać w rodzinie podstawy wychowania oraz wartości. Jan Paweł II pokładał dużą nadzieję w młodym pokoleniu. Człowiekiem odpowiedzialnym jest ten, kto w wolności odpowiada na wymagania, jakie stawia przed nim prawda o ludzkiej godności. Papież wskazywał również na sumienie każdego człowieka, aby to sumienie kształtować ale go nie zniekształcać. Jan Paweł II przybliżał bolesną historię i wydarzenia ludziom oraz nawiązywał do socjalizmu narodowego (faszyzmu) i socjalizmu międzynarodowego (komunizmu), aby nie popadać w ,,nowoczesne” utopie o kolektywnym szczęściu. Nade wszystko Jan Paweł II zaznaczał, że życie ludzkie od chwili poczęcia powinno być szanowane i chronione w sposób absolutny. Głosił, że: ,,Przyszłość świata idzie przez rodzinę”. Niejednokrotnie podkreślał, że z tym jest połączona wola, która związana jest z wyborami, przed jakimi każdy człowiek jest postawiony. Jednakże Jan Paweł II propagował personalizm, który mówił o wspólnocie osób oraz dwóch cywilizacjach: miłości i użycia. Personalizm, który ujmuje człowieka w kategoriach zdolności do daru z siebie samego. Początek wszelkich zmian dokonuje się wewnątrz człowieka, w jego myśleniu oraz rozumowaniu, a dopiero później może on działać na zewnątrz. Prezentowany artykuł ukazuje główne idee kultury normatywnej w nawiązaniu do kultury moralnej w myśli filozoficzno-teologicznej Jana Pawła II.

John Paul II showed in his teaching what dignity and freedom are. He constantly brought this issue up during his pilgrimages and while preaching, to show people the truth, which is based on the painful experience of history. He talked about the correct outline of the concept of a human being, which is based on family and the sacrament of marriage. What he meant was that legal structures and the democratic order should serve a human, not harm one. A young person should obtain in the family the basis of upbringing and values. John Paul II truly believed in the young generation. A responsible human is one who, being free, responds to the requirements which are placed before them by the truth about human dignity. The Pope pointed at the conscience of each human to be shaped but not distorted. John Paul II talked about the painful history and events and he invoked national socialism (fascism) and international socialism (communism), urging his listeners not to fall into “modern” utopias about collective happiness. Moreover, John Paul II pointed out that human life should be respected and protected from conception in an absolute way, saying: “The future of the world goes before the family.” More than once he emphasizes that the will is linked to it, the will which is connected with the choices a human is confronted with. However, John Paul II preached personalism, which speaks to the unity of human beings and two civilisations: of love and use. Personalism, which sees a human as one who is able to give of himself. The beginning of all the changes originates inside a human in their thoughts and understanding and only later may it work outside. The article presents the main ideas of normative culture in connection with moral culture in the philosophical theological thought of John Paul II.