Godność dziecka a ideał autentyczności w wychowaniu

Abstract

Na przestrzeni dziejów każda epoka kreowała swój indywidualny i często całkowicie odmienny od poprzedniego ideał wychowania. Fundamentem współczesnej edukacji jest prawda o godności osoby ludzkiej. Godność dziecka jest antytezą jego uprzedmiotowienia i zniewolenia. Tematem artykułu jest problematyka godności dziecka w kontekstach edukacyjnych wobec współczesnych problemów, jakie może rodzić niczym nieskrępowany indywidualizm i prymat rozumu instrumentalnego w edukacji i wychowaniu. „Wychować to tyle, co właściwie wprowadzić drugiego człowieka w jego wolność”. Wszelkie próby i przejawy zniewolenia stanowią zagrożenie dla wolności, a tym samym godności człowieka na różnych etapach jego rozwoju – od dzieciństwa aż po okres senioralny. Dotyczy to zarówno godności osobowej, godności osobowościowej, jak i godności osobistej.

Throughout history, a unique ideal of upbringing, very often completely different from its predecessors, has been created during every era. The truth about human dignity constitutes the foundation of contemporary education. Human dignity is an antithesis of the person’s objectification and enslavement. The subject of the article is child dignity in educational contexts of contemporary problems, which can be generated by unleashed individualism and the primacy of instrumental reason in education and upbringing. „To bring up means just to properly lead the other person to freedom”. Any attempts and manifestations of enslavement pose a threat to human freedom, which implies human dignity at different stages of its development from childhood to senior years. The same refers to personal dignity and individual dignity.