Jak religia zmartwychwstaje. Posthumanistyczny obraz wiary w Dziennikach gwiazdowych Stanisława Lema

Abstract

Autorka interpretuje Podróż dwudziestą pierwszą z Dzienników gwiazdowych Stanisława Lema z perspektywy idei posthumanistycznych. Główny bohater opowiadania – Ijon Tichy – odwiedza cywilizację realizującą ideały technologicznej autoewolucji. Posthumanistyczne ujęcie tematu religii pozwala na badanie relacji zachodzących nie tylko między ludźmi a nieludźmi, ludźmi a Bogiem lub bogami, eksponuje także fakt, że ludzie mogą traktować siebie nawzajem jak rzeczy. Autorka rozważa też, w jakim stopniu leksemy związane z aspektami religii zachowują w fantastycznym świecie swe tradycyjne znaczenia.

The Author discusses the meaning of a society envisioned in Stanisław Lem’s story The Twenty-first Voyage, a part of his Star Diaries, from the perspective of transhumanism. The protagonist, Ijon Tichy, visits Dykhtonia, a civilisation preoccupied by technological automorphism. Residents of the planet have achieved corporeal and mental plasticity, and finally – are killing themselves in pseudo-religious acts. The transhumanist perspective helps to understand relations between human and not human, human and God/gods, showing also that people often treat others as things.