Bóg, człowiek, świat w prozie Jacka Dukaja

Abstract

Artykuł podejmuje zagadnienie realizacji tematyki związanej z religią w tekstach Jacka Dukaja w dwóch aspektach: bezpośrednich nawiązań do instytucji Kościoła oraz tajemnicy. W sferze bezpośrednich nawiązań korzysta Dukaj przede wszystkim z kontekstu chrześcijaństwa jako zjawiska kulturowego i konsekwencji związanych z jego funkcjonowaniem w zmienionych warunkach społecznych i kulturowych. Tajemnica zaś najczęściej wiąże się z obcością budzącą fascynację, potrzebę poznania i zrozumienia, pełniącą funkcję Absolutu.

This paper deals with some religious themes in the prose of Jacek Dukaj: direct references to the church as an institution and the topic of mystery. In the area of direct references Dukaj treats Christianity as cultural phenomenon and looks at the consequences of its functioning in changed social and cultural circumstances. Mystery is most often connected with strangeness inspiring fascination and need for understanding, that plays the role of the Absolute.