Proszę używać tego identyfikatora do cytowań lub wstaw link do tej pozycji:
http://hdl.handle.net/11320/9990
Pełny rekord metadanych
Pole DC | Wartość | Język |
---|---|---|
dc.contributor.author | Grajek, Marek | - |
dc.date.accessioned | 2021-01-05T10:13:44Z | - |
dc.date.available | 2021-01-05T10:13:44Z | - |
dc.date.issued | 2018 | - |
dc.identifier.citation | Ironia modernistów. Studia, red. nauk. Marcin Bajko, Urszula M. Pilch, Jarosław Ławski, Białystok 2018, s. 373-398 | pl |
dc.identifier.isbn | 978-83-7657-332-8 | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11320/9990 | - |
dc.description.abstract | Text of the article presents irony as one of the most important, yet omitted, keys of interpretation in the study of Stanislaw Przybyszewski's works. First, the paper discusses types of irony present in the writer's drama titled „Topiel”. Then, the figure of the drama's main ironist, Robert Skalski, is presented along with various ways the other characters, victims of his irony, react to him (laughter, self-irony, withdrawal, escapism). The author proves that Skalski, the aforementioned villain, not only negates and destroys the values of the petty-bourgeois world, but also, through the irony he uses, devalues language of those who inhabit the milieu. Such construction of the work enables the character to be treated as a predecessor of postmodern ironic subjectivity. | pl |
dc.language.iso | pl | pl |
dc.publisher | Wydawnictwo Prymat | pl |
dc.relation.ispartofseries | Przełomy/Pogranicza;38 | - |
dc.subject | Stanisław Przybyszewski | pl |
dc.subject | drama | pl |
dc.subject | Topiel | pl |
dc.subject | irony | pl |
dc.subject | postmodern subjectivity | pl |
dc.title | Wizerunek ironisty w Topieli Stanisława Przybyszewskiego | pl |
dc.title.alternative | Topiel – Stanisław Przybyszewski’s Most Ironic Play | pl |
dc.type | Book chapter | pl |
dc.rights.holder | © Copyright by Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2018; | - |
dc.description.Biographicalnote | MAREK GRAJEK – mgr, członek Pracowni Historii Dramatu 1864–1939 przy Instytucie Literatury Polskiej Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Zainteresowania badawcze: literatura oraz kultura II połowy XIX wieku, historia polskiego dramatu w kontekście literatury europejskiej. Autor wielu artykułów naukowych, w tym: Klasyczne oblicze voyeryzmu a cyberprzestrzeń. O budowaniu tożsamości dawniej i dziś (2011); „Pragnąłbym być jakimś wielkim psalmistą Bożym” – specyfika relacji Stanisława Przybyszewskiego z Janem Kasprowiczem (2015) oraz Pisarz i rewolucje: przypadek Stanisława Przybyszewskiego (2016). | pl |
dc.description.Affiliation | Uniwersytet Warszawski | pl |
dc.description.references | Greń Z., Nie więcej, czyli o Przybyszewskim, w: tegoż, Rok 1900. Szkice o dramacie zapomnianym, Kraków 1969. | pl |
dc.description.references | Jankowiak M., Misterium Dionizosa. Ironiczny dialog Wyspiańskiego z romantyzmem, Bydgoszcz 1998. | pl |
dc.description.references | Kierkegaard S., O pojęciu ironii, w: tegoż, O pojęciu ironii z nieustającym odniesieniem do Sokratesa, tłum. A. Djakowska, Warszawa 1999. | pl |
dc.description.references | Knox N., On the classification of ironies, „Modern Philology”, August 1972. | pl |
dc.description.references | Kopeć A., Tragizm vs ironia – spór o sensowność „tego, co ludzkie”, „Hybris” 2016 nr 33. | pl |
dc.description.references | Lorentowicz J., Dwadzieścia lat teatru, Warszawa 1929. | pl |
dc.description.references | Łaguna P., Ironia jako postawa i jako wyraz (Z zagadnień teoretycznych ironii), Kraków 1984. | pl |
dc.description.references | Ławski J., Ironia młodopolska, w: Młoda Polska w najnowszych badaniach, red. E. Jakiel, T. Linkner, Gdańsk 2016. | pl |
dc.description.references | Matuszewski I., Diabeł w poezji: historia i psychologia postaci uosabiających zło w literaturze pięknej wszystkich narodów i wieków: studium literacko-porównawcze, Warszawa 1894. | pl |
dc.description.references | Muecke D. S., Ironia: podstawowe klasyfikacje, tłum. G. Cendrowska, w: Ironia, pod red. M. Głowińskiego, Gdańsk 2002. | pl |
dc.description.references | Nycz R., Język modernizmu, Toruń 2013. | pl |
dc.description.references | Przybyszewski S., Pro domo, w: tegoż, Gody życia, wstęp i oprac. K. Goławska, Łódź 2014. | pl |
dc.description.references | Przybyszewski S., Topiel, Warszawa 1912. | pl |
dc.description.references | Rogalski A., Przybyszewski filozof moralista, Poznań 1946. | pl |
dc.description.references | Stefański Z., Z teatru, „Czas” 1912, nr 194. | pl |
dc.description.references | Szczygielska I., Przybyszewski jako dramaturg, Poznań 1936. | pl |
dc.description.references | Taborski R., Z dziejów dramatów Przybyszewskiego, w: Stanisław Przybyszewski w 50-lecie zgonu pisarza, red. H. Filipkowska, Wrocław 1982. | pl |
dc.description.references | Wyka K., Modernizm polski, Kraków 1959. | pl |
dc.description.firstpage | 373 | pl |
dc.description.lastpage | 398 | pl |
dc.identifier.citation2 | Ironia modernistów. Studia, red. nauk. Marcin Bajko, Urszula M. Pilch, Jarosław Ławski | pl |
dc.conference | Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Młoda Polska. Rewizje, reinterpretacje - Ironia Modernistów”, Białystok, 12–13 maja 2017 r. | pl |
Występuje w kolekcji(ach): | Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Młoda Polska. Rewizje, reinterpretacje - Ironia Modernistów”, 12–13 maja 2017 |
Pliki w tej pozycji:
Plik | Opis | Rozmiar | Format | |
---|---|---|---|---|
M_Grajek_Wizerunek_ironisty_w_Topieli_Stanislawa_Przybyszewskiego.pdf | 276,58 kB | Adobe PDF | Otwórz |
Pozycja jest chroniona prawem autorskim (Copyright © Wszelkie prawa zastrzeżone)