Emocje, uczucia, postawy w doświadczeniu ojcostwa na podstawie wybranych siedemnastowiecznych pamiętników i autobiografii angielskich

Abstract

Praca koncentruje się na analizie sześciu purytańskich ego-dokumentów. Podstawowym pytaniem badawczym jest w jaki sposób emocjonalne reakcje na różne aspekty ojcostwa zostały wyrażone w purytańskich pamiętnikach i autobiografiach oraz jaki wpływ miała na to formacja religijna autorów. W pracy wykorzystano koncepcję wspólnot emocjonalnych Barbary Rosenwein jako narzędzie analityczne. Charakterystyczne jest to, że autorzy analizowanych tekstów źródłowych konsekwentnie posługiwali się słownictwem religijnym, aby wyrazić swoją radość i niepokój, emocje zarówno pozytywne, jak i negatywne. Nawet te najtrudniejsze, przejawiające się apatią, milczeniem lub przeciwnie, pisarską nadpobudliwością, doświadczane były w odniesieniu do Boga i werbalizowane w języku wiary. Podobieństwa między rozważanymi tekstami, ujawnione w dyskursywnej warstwie doświadczenia ojcostwa, wskazują na przynależność autorów do emocjonalnej wspólnoty gorliwych protestantów. Ich purytańska tożsamość przejawiała się wyraźnie w języku, w którym opisywali swoje życie.

The thesis concentrates on the analysis of six Puritan ego-documents. The thesis addresses the question of how emotional responses to various aspects of fatherhood were expressed in Puritan self-writing and how this expression was affected by the authors’ religious formation. The topic is approached from the constructivist standpoint and uses Barbara Rosenwein’s concept of emotional communities as an analytical tool. Characteristically, the authors were consistent in their use of religious vocabulary to verbalize their joy and anxiety they experienced, emotions of positive as well as negative valence. Even the most difficult ones, manifested by apathy, silence or, on the contrary, nervous hyperactivity, were experienced in relation to God and verbalized in the language of faith. Similarities between the texts under consideration, revealed in the discursive treatment of the experience of fatherhood, indicate the authors’ membership of an emotional community of zealous Protestants. Their Puritan identity clearly manifested itself in the language in which they narrated their lives.