Prawo do dobrej administracji w polskim systemie wdrażania funduszy Unii Europejskiej. Teoria i praktyka

Abstract

Celem rozprawy jest ustalenie czy standard prawa do dobrej administracji w rozumieniu Unii Europejskiej jest zagwarantowany w polskim systemie wdrażania funduszy Unii Europejskiej. Rozprawę oparto o strukturę sześciu rozdziałów. W pierwszym rozdziale zaprezentowano istotę prawa do dobrej administracji. W rozdziale drugim wskazano elementy, z których składa się system instytucjonalny UE. W ujęciu wąskim tworzą go instytucje szczebla unijnego, zaś w ujęciu szerokim także centralne i regionalne organy krajowe, które biorą na siebie odpowiedzialność za realizację unijnych zadań w myśl unijnej zasady subsydiarności (pomocniczości). Dzięki temu powstaje uzasadnienie dla odnoszenia unijnego standardu dobrej administracji względem instytucji krajowych. Rozdział trzeci rozprawy prowadzi do ustalenia katalogu instytucji, które powinny kierować się zasadą dobrej administracji i respektować wynikające z niej prawo do dobrej administracji, które potwierdza Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej. W rozdziale czwartym zidentyfikowano uprawnienia składające się na standard prawa do dobrej administracji w ramach poszczególnych etapów wdrażania funduszy UE. Rozdział piąty posłużył omówieniu przeprowadzonych badań empirycznych weryfikujących realizację owego standardu. W ostatnim rozdziale rozprawy zaprezentowano ocenę praktyki funkcjonowania prawa do dobrej administracji w polskim systemie wdrażania funduszy europejskich.

The aim of the dissertation is to determine whether the standards set by the right to good administration, within the meaning of the European Union, is guaranteed in the Polish system of implementing EU funds. The dissertation is structured into six chapters. The first chapter introduces the essence of the right to good administration. Chapter two indicates the elements which constitute the Union’s institutional system. In a narrow perspective, it is composed of EU level institutions, and, in the broad sense, it also covers national and regional bodies responsible for implementing the Union’s objectives in accordance with the principle of subsidiarity. It provides grounds for applying the EU standards established by the right to good administration to national institutions. Chapter three creating a catalogue of institutions which should follow the principle of good administration and respect the resulting right to good administration, as confirmed by Charter of the Fundamental Rights of the European Union. Chapter four identifies the prerogatives constituting the right to good administration at specific stages of implementing EU funds. Chapter five details the empirical research conducted in order to verify the implementation of the right to good administration. The last chapter of the dissertation presents an assessment of the practical functioning of the right to good administration in the Polish system of implementing European Union funds.