Acquisition of real estate in the Czech Republic by non–residents

Abstract

Nabycie nieruchomości jest ważnym sposobem lokaty kapitału, zarówno krajowego jak i zagranicznego. Celem państwa jest niedopuszczenie obcokrajowców do nabywania własności nieruchomości, przy czym władze państwowe kierują się bardzo różnymi względami. Szczególnie ziemia jest tradycyjnie postrzegana jako dobro narodowe, które nie może znaleźć się w obcych rękach. Ponadto istnieje również wiele budynków i budowli uważanych za bogactwa narodowe. Zatem jedna z przyczyn związana jest z ochroną tożsamości narodowej, typowej przede wszystkim dla małych narodów z krótszym okresem państwowości i złymi doświadczeniami obcych rządów. Różnice w sile nabywczej pomiędzy ludnością czeską a ekonomicznie silniejszymi obcokrajowcami są drugim powodem niechęci do uwolnienia rynku nieruchomości. Istnieje również wiele innych przyczyn. Jeżeli chodzi o lokowanie zagranicznego kapitału w nieruchomościach, główna reglamentacja prawna w tym zakresie zawarta jest w prawie dewizowym. Republika Czeska jest całkowicie liberalna jeżeli chodzi o nabywanie prawa własności nieruchomości położonych za granicą przez rezydentów i nie stawia przed nimi żadnych przeszkód w tym zakresie. Rezydenci nie mają obowiązku informowania o swoich nieruchomościach znajdujących się zagranicą i państwo nie żąda od nich zapłaty podatku od nieruchomości. Podatek ten, jeżeli istnieje, jest płacony zagranicą. Nierezydenci mają ograniczony dostęp do własności nieruchomości w Republice Czeskiej.