Réformes du système de financement de la protection santé en Pologne

Abstract

Przeprowadzane od 1999 r. głębokie reformy instytucjonalne systemu finansowania ochrony zdrowia nie rozwiązały problemu niedofinansowania - w Polsce na opiekę zdrowotną przeznaczanych jest nieco ponad 6% PKB. Skutkuje to narastającymi kolejkami, bezprawnym limitowaniem świadczeń medycznych dla pacjentów i rozwojem tzw. szarej strefy usług medycznych (świadczeń prywatnych, pełnopłatnych, jednak z wykorzystaniem aparatury medycznej zakupionej z pieniędzy publicznych). Procedowany w Sejmie pakiet projektów ustaw służyć ma zwiększeniu poziomu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej, określeniu zakresu finansowanej z pieniędzy publicznych ochrony zdrowia (projekt tzw. koszyka świadczeń gwarantowanych jest konsultowany obecnie ze środowiskami medycznymi) i wprowadzeniu mechanizmów motywujących świadczeniodawców do racjonalizacji wydatków (w tym skutecznej kontroli i określenia zakresu świadczeń opieki zdrowotnej przysługujących w ramach ubezpieczenia zdrowotnego). Przekształcenie wszystkich szpitali poza klinicznymi i resortowymi w spółki prawa handlowego również ma na celu racjonalizację wydatków publicznych poprzez zapobieżenie ich zadłużaniu się w przyszłości. Aby wyeliminować nadużycia w zakresie wypisywania leków refundowanych resort zdrowia planuje docelowo pełną informatyzację systemu refundacji.