Organised Trafficking in Protected Species of Wild Flora and Fauna as a Means of Supporting Armed Conflicts and Terrorism

Abstract

Artykuł stanowi pierwsze w polskiej literaturze kryminologicznej opracowanie na temat związków pomiędzy przestępczością przeciwko środowisku naturalnemu, w tym chronionym gatunkom fauny i flory, a konfliktami zbrojnymi oraz terroryzmem. Autor przede wszystkim charakteryzuje poszczególne przejawy i formy tej przestępczości, ukazując ją na tle ogólnej problematyki dotyczącej ochrony przyrody oraz uwarunkowań społeczno–politycznych w tzw. zapalnych regionach naszego globu. Zawarte w niniejszym opracowaniu uwagi i spostrzeżenia dotyczą najbardziej zagrożonych konfliktami zbrojnymi obszarów naszej planety (Afryka, Azja południowo–wschodnia, Ameryka Południowa). Jako modelowy przykład grabieży i niszczenia cennej przyrody autor wskazuje objęte walkami zbrojnymi wschodnie pogranicze Demokratycznej Republiki Konga a także nękane wewnętrznymi konfliktami cenne przyrodniczo obszary Madagaskaru. Uważa on jednocześnie, że w najbliższych latach relacje pomiędzy zorganizowanymi strukturami przestępczymi zajmującymi się grabieżą przyrody a organizacjami destrukcyjnymi i terrorystycznymi będą systematycznie się zaciaśniać, stanowiąc tym samym poważne zagrożenie dla globalnego ładu. W ramach działań zapobiegawczych autor postuluje zintensyfikowanie międzynarodowej współpracy na rzecz ochrony najbardziej zagrożonych obszarów ziemi. Pośród licznych podmiotów, które stanowią już dziś ważne ogniwo w walce z zorganizowaną przestępczością godzącą w naturalne zasoby przyrodnicze (m.in. Międzynarodowa Organizacja Policji Kryminalnej – INTERPOL, Biuro Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości oraz Sekretariat Konferencji CITES), autor wskazuje także organizacje pozarządowe, uznając je za istotny element działań proekologicznych. W zakończeniu opracowania podkreślono potrzebę niwelowania dysproporcji społecznych i szerzenia edukacji na obszarach dotkniętych ubóstwem, uznając te dwa elementy za podstawę przyszłego modelu przeciwdziałania zjawiskom destrukcyjnym na świecie, w tym zamachom na światowe dziedzictwo przyrody.