O potrzebie wzmacniania relacji interpersonalnych w czasach pandemii koronawirusa SARS-CoV-2 – doniesienia z badań z udziałem młodzieży akademickiej

Abstract

Sytuacja pandemii wirusa SARS-CoV-2 oraz wynikające z niej regulacje prawne mające na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się choroby COVID-19, którą wywołuje, nie pozostały bez znaczenia dla jakości życia człowieka. Różnorodne obostrzenia społeczno-gospodarcze, w tym także nakaz przymusowej izolacji społecznej, który swoją najbardziej restrykcją formę w Polsce przyjął od drugiej połowy marca do maja 2020 r., znacząco ograniczyły kontakty międzyludzkie. W konsekwencji, wiele obszarów ludzkiej aktywności zostało przeniesionych do przestrzeni internetowej. Zmiana ta nie ominęła również młodzieży akademickiej, która przeszła na tryb edukacji zdalnej, co stanowiło kolejną trudność na drodze do utrzymywania bezpośrednich relacji z innymi ludźmi. Artykuł prezentuje wyniki badań empirycznych dotyczących jakości relacji interpersonalnych młodzieży studiującej w trybie stacjonarnym w czasie COVID-19. W badaniu, w którym wykorzystano ankietę internetową, wzięło udział 2285 respondentów. Zgromadzony materiał, który został poddany analizie statystycznej, dowodzi, iż w opiniach badanej młodzieży akademickiej nastąpił spadek jakości kontaktów międzyludzkich. W gronie czynników determinujących zadowolenie respondentów z więzi interpersonalnych, można wskazać między innymi: ich znaczenie dla nich, formę ich utrzymywania oraz miejsce pobytu w czasie pandemii. Otrzymane wyniki pozwalają stwierdzić, iż konieczność budowania relacji w sposób zapośredniczony, nie sprzyja ich jakości.

The situation of the SARS-CoV-2 virus pandemic and the resulting legal regulations aimed at preventing the spread of the COVID-19 disease caused by it were not without significance for the quality of human life. Various socio-economic restrictions, including the order of forced social isolation, which with its most restrictive form in Poland adopted from the second half of March to May 2020, significantly limited people-to-people contacts. Consequently, many areas of human activity have been transferred to the Internet space. This change also affected the academic youth, who switched to the remote education mode, which was another difficulty on the way to maintaining direct relationships with other people. The article presents the results of empirical research on the quality of interpersonal relationships among adolescents studying in a stationary mode during COVID-19. An online survey was used in the study, and 2,285 respondents took part in it. The collected material, which was subjected to statistical analysis, proves that in the opinions of the surveyed academic youth there has been a decline in the quality of interpersonal contacts. Among the factors determining the satisfaction of respondents with interpersonal ties, one can indicate, inter alia: their importance for them, the form of their maintenance and the place of stay during the pandemic. The obtained results allow us to conclude that the necessity to build relationships in an indirect manner does not contribute to their quality