Podejście salutogeniczne w resocjalizacji. Przegląd koncepcji

Abstract

Podejście salutogeniczne jest jednym z wiodących sposobów myślenia o resocjalizacji. Kładzie nacisk na podmiotowość osób uczestniczących w procesie resocjalizacji. Nadrzędnym celem interwencji resocjalizacyjnych jest wspomaganie zmian jakie w sposób naturalny dokonują się w życiu jednostki, koncentrując się na posiadanych przez nią potencjałach. Podejście to znajduje odzwierciedlenie w różnych koncepcjach teoretycznych popartych praktyką jak i postulowanych kierunkach interwencji resocjalizacyjnych. Jest to podejście znane także w polskiej myśli resocjalizacyjnej. Celem niniejszego teoretycznego opracowania było omówienie najważniejszych koncepcji resocjalizacji odwołujących się do tej właśnie perspektywy. Zaprezentowane zostały najbardziej znane i poparte badaniami koncepcje: twórczej resocjalizacji, wieloczynnikowego modelu gotowości sprawców oraz model dobrego życia. Wspomniane koncepcje dają możliwość niekonwencjonalnego traktowania oddziaływań resocjalizacyjnych, indywidualnego podejścia do każdej osoby wymagającej interwencji resocjalizacyjnych lub terapeutycznych i mogą być inspiracją przy projektowaniu oddziaływań wobec najtrudniejszych kategorii sprawców przestępstw.

The salutogenic approach is one of the leading ways of thinking about rehabilitation. It emphasizes the subjectivity of people participating in the rehabilitation process. The overriding aim of social rehabilitation interventions is to support changes that naturally occur in an individual’s life, focusing on their potentials. This approach is reflected in various theoetical concepts supported by practice and the postulated directions of social rehabilitation interventions. This approach is also known in Polish rehabilitation thought. The aim of this theoretical study was to discuss the most important concepts of social rehabilitation referring to this perspective. The most famous concepts supported by research were presented: creative rehabilitation, multifactorial offenders readiness model and the model of a good life. The mentioned concepts give the possibility of unconventional treatment of social rehabilitation interactions, an individual approach to each person requiring social rehabilitation or therapeutic interventions, and may be an inspiration when designing interactions with the most difficult categories of offenders.