Możliwości oddziaływań terapeutycznych wobec osób stosujących przemoc w rodzinie w warunkach izolacji więziennej

Abstract

Niniejsze opracowanie stanowi próbę analizy możliwości oddziaływań terapeutycznych wobec osób stosujących przemoc w rodzinie w warunkach izolacji więziennej. Praktyka kliniczna oraz doniesienia z badań wskazują na zasadność poszerzania oddziaływań resocjalizacyjnych, programów korekcyjnych o głębszą pracę terapeutyczną z osadzonymi. Warunki izolacji więziennej poniekąd utrudniają nawiązanie relacji terapeutycznej, z drugiej jednak strony, budowanie kontaktu pomiędzy osadzonym a terapeutą może stanowić swojego rodzaju trening budowania relacji oparty na wzajemnym szacunku i zaufaniu. W artykule przedstawione zostały możliwości pracy z osobą stosującą przemoc w rodzinie, a w szczególności w związku romantycznym, w nurcie behawioralno-poznawczym oraz systemowym. Głębsza analiza możliwości oddziaływań terapeutycznych wskazuje na zasadność łączenia obu technik, z jednej strony, wyposażając klienta w narzędzia i techniki do zmiany zachowań, a z drugiej, stwarzając przestrzeń do pracy w szerszym kontekście rodzinnym. W pracy podjęto też próbę analizy możliwości pracy z parą, w relacjach której dochodzi do przemocy, czy to w warunkach izolacji więziennej, czy też po opuszczeniu zakładu karnego. Przedstawione rozważania poszerzają postrzeganie warunków izolacji więziennej o możliwości budowania nowej rzeczywistości i zmianę zachowania już w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności.

The purpose of this paper is to present the possibilities of therapeutic actions towards the persons who use violence in family, which can be taken in the conditions of prison isolation. Clinical practice and scientific reports indicate clearly that empirically verified therapeutic actions towards such persons in terms of their problems or disorders are absolutely legitimate. The specificity of prison isolation conditions influences establishing therapy relationship (therapeutic covenant), moreover, the bond building between the therapist and the prisoner may pose some kind of training to create relations based on mutual respect and trust. In the paper hereby, the possibilities of working with a person who used to be violent in family life, in particular in romantic relationship (IPV – Intimate Partner Violence), are presented, in the behavioral and cognitive trend as well as in the systemic trend. Deeper analysis of possibilities to use therapeutic actions indicates that bonding these two techniques is legitimate. On one hand, the patient is equipped with instruments and techniques to change their behaviour, on the other hand, the field to work in a wider family context is created. In the presented work there is also an attempt to analyze the possibilities of working with a couple who experience the events of violence, working either in the conditions of prison isolation, or after leaving the penitentiary. The considerations presented below widen the understanding of prison isolation conditions as possibility to build new reality and change behaviour even in the time of serving the statement.