Znaczenie diagnozy prognostycznej w resocjalizacji nieletnich sprawców przestępstw seksualnych

Abstract

Artykuł ma charakter przeglądowy. Zaprezentowane i omówione zostały zagadnienia związane z diagnozą prognostyczną w resocjalizacji nieletnich sprawców przestępstw. Skoncentrowano się na takich zagadnieniach, jak: istota diagnozy prognostycznej, charakterystyka nieletnich sprawców przemocy seksualnej, uwarunkowania powrotu do przestępczości nieletnich sprawców, specyfika szacowania powrotności do przestępstwa seksualnego nieletnich oraz resocjalizacja nieletnich w kontekście diagnozy prognostycznej. Przyjęcie takiej konstrukcji rozważań pozwala na analizę wczesnych predyktorów przestępczości seksualnej nieletnich a tym samym zidentyfikowanie ścieżek rozwojowych o odrębnych czynnikach przyczynowych. Podejście takie ma istotne znaczenie teoretyczne i aplikacyjne albowiem daje szansę na rozróżnienie przyczyn od konsekwencji, a tym samym zrozumienie procesów rozwojowych w kontekście normatywnym i nienormatywnym. Z kolei w aspekcie diagnostycznym i interwencyjnym pozwoliłoby na uwspólnienie tych czynności i dopasowanie ich do okresu rozwojowego.

This article is for review. Issues related to prognostic diagnosis in the rehabilitation of juvenile offenders have been presented and discussed. The focus was on issues such as the substance of the prognostic diagnosis, the characteristics of juvenile perpetrators of sexual violence, the conditions for the return to juvenile deeds, the specificity of estimating the return to sexual crime of minors and the rehabilitation of minors in the context of prognostic diagnosis. The adoption of such a design of considerations makes it possible to analyse the early predictors of sexual crime of minors and thus to identify developmental pathways with distinct causal factors. Such an approach is of significant theoretical and application importance, for it offers an opportunity to distinguish between causes and consequences and thus to understand development processes in a normative and non-normative context. On the other hand, from a diagnostic and interventional point of reference, it would make it possible to make these activities common and adapt them to the development period.