Proszę używać tego identyfikatora do cytowań lub wstaw link do tej pozycji:
http://hdl.handle.net/11320/188
Pełny rekord metadanych
Pole DC | Wartość | Język |
---|---|---|
dc.contributor.author | Wróbel, Wiesław | pl_PL |
dc.date.accessioned | 2013-10-22T10:21:29Z | - |
dc.date.available | 2013-10-22T10:21:29Z | - |
dc.date.issued | 2012 | - |
dc.identifier.citation | Biuletyn Konserwatorski Województwa Podlaskiego, z. 18, 2012, s. 97-114 | en_US |
dc.identifier.issn | 1509-071X | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11320/188 | - |
dc.description.abstract | Artykuł prezentuje okoliczności powstania nowoczesnej rzeźni miejskiej w Białymstoku, zbudowanej w latach 1912-1914, a także jej funkcjonowanie do 1919 r. Nowa ubojnia zastąpiła stary zakład, istniejący już przed 1868 r., przy przedłużeniu ul. Fabrycznej poza granice miasta. Ze względu na jej zły stan sanitarny w 1898 r. ówczesne władze miejskie rozpoczęły starania o uzyskanie zgody na budowę nowej rzeźni, którą zlokalizowano na uroczysku „Parszyno”, tuż za miastem, przy szosie do Warszawy (Szosa Żółtkowska). W 1901 r. dokonano wykupu gruntów pod inwestycję, ale z dalszymi pracami wstrzymano się do 1911 r. W tym roku wybrano wykonawcę projektu – bydgoską firmę Windschild&Langelott. Do końca 1911 r. trwały prace nad projektem rzeźni, którą urządzono według nowoczesnych wzorców niemieckich (zawierała oddzielne sale uboju, chłodnie, stację badania mikroskopowego, wszystko połączone szerokim korytarzem w ramach jednego budynku). W kwietniu 1912 r. prezydent miasta podpisał umowę z przedstawicielem bydgoskiej firmy, mocą której budowa miała zostać ukończona do grudnia 1912 r. Prace wykończeniowe i wyposażeniowe trwały do pierwszych miesięcy 1914 r. Ubojnię otworzono 20 marca 1914 r. W międzyczasie ustalono podstawowe zasady funkcjonowania zakładu, dokumentację, cenniki itd. W ciągu pierwszych ośmiu miesięcy działania w rzeźni zabito ponad 40 tys. zwierząt gospodarskich, z których łączny dochód przyniósł miastu 32 tys. rubli. Przewidywano, że w 1915 r. wpływy z uboju w rzeźni miejskiej przekroczą 50 tys. rubli. W realizacji tych planów przeszkodziła I wojna światowa. W sierpniu 1915 r. miasto zostało zajęte przez wojska niemieckie, które przejęły ubojnię, przekształcając ją w rzeźnię etapową nr 838. W rękach władz polskich znalazła się dopiero 19 lutego 1919 r. | en_US |
dc.language.iso | pl | en_US |
dc.publisher | Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Białymstoku, ul. Dojlidy Fabryczne 23, 15-554 Białystok | en_US |
dc.subject | Białystok 19-20 w. | en_US |
dc.subject | Rzeźnia miejska - Białystok 19-20 w. | en_US |
dc.subject | Windschild & Langelott | en_US |
dc.subject | Rymiński Józef | en_US |
dc.subject | Reszetniew Iwan | en_US |
dc.subject | Rada Miejska - Białystok 19-20 w. | en_US |
dc.subject | Ilin Dymitr | en_US |
dc.subject | Diakow Władysław | en_US |
dc.title | Budowa rzeźni miejskiej w Białymstoku w latach 1911-1914 według projektu firmy „Windschild & Langelott” oraz jej funkcjonowanie do 1919 r. | en_US |
dc.type | Article | en_US |
Występuje w kolekcji(ach): | Artykuły naukowe (Bib) |
Pliki w tej pozycji:
Plik | Opis | Rozmiar | Format | |
---|---|---|---|---|
Budowa rzezni miejskiej.pdf | 745,77 kB | Adobe PDF | Otwórz |
Pozycja ta dostępna jest na podstawie licencji Licencja Creative Commons CCL