Zasoby jako predyktor poczucia piętna wśród uczestników środowiskowych systemów wsparcia

Abstract

Cel: celem przeprowadzonego badania było porównanie poziomu zasobów (samooceny, poczucia własnej skuteczności, nadziei podstawowej) oraz piętna i dyskryminacji wśród uczestników dwóch różnych programów wsparcia środowiskowego: Środowiskowych Domów Samopomocy (ŚDS) oraz Warsztatów Terapii Zajęciowej (WTZ). Metody: zbadano 97 chorych psychicznie osób z województwa mazowieckiego: 52 osoby z ŚDS i 45 z WTZ. Do badania wykorzystano kwestionariusze psychologiczne: Skalę Samooceny (Rosenberg Self-Esteem Scale, SES), Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (Generalized Self-Efficacy Scale, GSES), Kwestionariusz Nadziei Podstawowej (Basic Hope Inventory-12, BHI-12) i Kwestionariusz Piętna i Dyskryminacji (Consumer Experiences of Stigma Questionnaire, CESQ). Wyniki: osoby korzystające z dwóch typów środowiskowych systemów wsparcia: ŚDS i WTZ charakteryzują się podobnym poziomem zasobów w zakresie samooceny, samoskuteczności i nadziei podstawowej. Głównym predyktorem poczucia piętna okazał się poziom samooceny – im uczestnicy środowiskowych systemów wsparcia mieli niższą samoocenę, tym silniej odczuwali piętno. Wnioski: samoocena osób chorujących psychicznie może być kluczowa dla radzenia sobie z trudnymi społecznymi sytuacjami, takimi jak stygmatyzacja, wpływając na cały proces zdrowienia.

Purpose: The aim of the study was to compare the level of resources (self-esteem, self-efficacy, basic hope), stigma and discrimination among people using one of two community based support system (Community Self-Help Center and Occupational Therapy Workshops). Methods: In total 97 subjects with mental illness in in the Mazowieckie Province (52 from Community Self-Help Center and 45 from Occupational Therapy Workshops) were examined with the use of the Rosenberg Self-Esteem Scale (SES), Generalized Self-Efficacy Scale (GSES), Basic Hope Inventory-12 (BHI-12) and Consumer Experiences of Stigma Questionnaire (CESQ). Results: Results shows no differences in the level of resources (self-esteem, self efficacy, basic hope) between the study groups. Whereas for the entire study group the predictor of the stigma was the level of self-esteem – the lower the self-esteem people using community-based support systems had, the more stigma they felt. Conclusions: Self-esteem can be crucial for coping with difficult social situations, such as stigmatization, which affects the entire recovery.