Skuteczność odbytego dozoru elektronicznego w opinii skazanych mężczyzn

Abstract

W literaturze przedmiotu podkreśla się, że odbywanie kary pozbawienia wolności nie jest skutecznym sposobem zapobiegania kolejnym przestępstwom dokonywanym przez byłych osadzonych. Dlatego poszukuje się alternatyw dla kary izolacyjnej, wśród których wskazuje się objęcie sprawcy dozorem elektronicznym. O ile dość jasne są przepisy prawne dotyczące tego rozwiązania, o tyle nadal niewiele jest danych dotyczących jego skutków. W związku z tym podjęto badania, których celem było poznanie opinii mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności na temat skuteczności dozoru, jakim byli objęci w przeszłości. W badaniu wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego i zastosowano kwestionariusz ankiety własnego autorstwa. Uczestniczyło w nim 229 mężczyzn, którzy objęci byli dozorem elektronicznym, a w czasie badania przebywali w warunkach izolacji penitencjarnej. Uzyskane wyniki potwierdzają przewagę pozytywnych opinii skazanych na temat odbytego dozoru. Ta subiektywna ocena nie do końca pokrywa się jednak z obiektywną, dokonywaną w perspektywie powrotności do przestępstwa i stosunkowo niewielkiej uciążliwości SDE traktowanego jako kara. Wyniki badania skłaniają do refleksji nad przeprowadzaniem szczegółowej diagnozy oskarżonych poprzedzającej decyzję sądu o objęciu ich dozorem elektronicznym.

In the subject literature it is emphasised that completion of the penalty of deprivation of liberty is not an effective way to prevent former convicts from committing subsequent offences. Thus, an endeavour is being made to find the alternatives to isolation penalty, at which point electronic supervision on the convicts is indicated. Although the provisions of law pertaining to such solution are quite clear, the data pertaining to its effects are not so extensive. In connection therewith, the research was undertaken to reveal the opinions of men serving the penalty of deprivation of liberty on the issue of effectiveness of supervision imposed on them in the past. As part of the research, both diagnostic survey method and author’s own questionnaire were used. It involved 229 men who had been previously under the electronic supervision and are in the conditions of penitentiary isolation at the time of research. The obtained results of the study confirm the advantage of positive opinions of the convicts about the supervision carried out. This subjective assessment, however, does not fully coincide with the objective one, carried out in the perspective of returning to prison and the relatively low nuisance of electronic supervision which is treated as a punishment. They encourage to reflect on the detailed diagnosis of the accused persons being conducted prior to the imposition of electronic supervision pursuant to court decision.