Style humoru wychowanków i wychowawców a klimat społeczny placówek resocjalizacyjnych dla nieletnich

Abstract

Autorka prezentuje wyniki badań empirycznych, których celem było zdiagnozowanie klimatu społecznego instytucji resocjalizacyjnych dla nieletnich oraz opisanie stylów humoru prezentowanych przez wychowawców i wychowanków tych placówek, a także ustalenie wzajemnych relacji pomiędzy tymi zmiennymi. Badaniami kwestionariuszowymi (z wykorzystaniem Skali Klimatu Społecznego i Kwestionariusza Stylów Humoru) objęto grupę 162 wychowanków oraz 52 wychowawców z czterech Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych. Przeprowadzone badania ujawniły, że klimat społeczny tych placówek jest najbardziej zbliżony do typu „opiekuńczo-wychowawczego”, a w funkcjonowaniu intrapsychicznym i interpersonalnym, zarówno wychowawców, jak i wychowanków, adaptacyjne style humoru przeważają nad stylami nieprzystosowawczymi. Ponadto ustalono, że to wychowankowie, za sprawą prezentowanych stylów humoru, wydają się mieć większy wpływ na kreowanie klimatu społecznego placówek, w których przebywają, niż personel resocjalizacyjny. Analiza uzyskanych wyników w kontekście koncepcji resilience zachęca do traktowania humoru w kategoriach „płaszczyzny oporu” umożliwiającej młodzieży niedostosowanej społecznie „odbicie się od dna”.

The article includes a presentation of the results of the empirical research, whose purpose was to diagnose the social climate of correctional institutions for juvenile and styles of humor presented by educators and wards of these establishments, as well as to determine the relationship between these variables. The research sample (testing by the Scale of the Social Climate and the Humor Styles Questionnaire) was a group of 162 students and 52 teachers from the four Youth Educational Facilities. A survey revealed that the social climate of Youth Educational Facilities is most similar to the type “caring-tutorial”, and that in the inter- and intrapersonal functions, both educators and students, adaptive styles of humor outweigh the non-adaptive styles. In addition, it was found that wards, through presenting adaptive humor styles, seem to have a greater impact on the creation of a social climate of Youth Educational Facilities, then their educators. In the resilience perspective an adaptive humor occurs as a unique “site of resistance,” which enables socially maladjusted youth to “bouncing back from the bottom”.