Przestrzeń miasta a niedostosowanie

Abstract

W tekście dokonano analizy założeń teoretycznych oraz wyników badań amerykańskich socjologów i kryminologów, w których starano się wskazać środowiskowe prawidłowości warunkujące niedostosowanie społeczne. W interpretacji terminu „środowisko” skupiono się na jego przestrzennym charakterze. Przeanalizowano sposoby definiowania terminu środowisko oraz terminów pokrewnych („środowisko lokalne”, „środowisko wychowawcze”). Analizując czynniki kryminogenne środowiska odniesiono się do wymiaru infrastrukturalnego od szkoły Chicago po współczesność. Poza koncepcjami teoretycznymi wskazano również możliwe sposoby działania z zakresu profilaktyki i resocjalizacji realizowane w środowisku otwartym.

The text examines the theoretical assumptions of the analysis and research of American sociologists and criminologists which describe the environmental determinants of juvenile delinquency. The interpretation of the term “environment” is focused on its spatial character. The various ways in which the term environment, and related terms (“local environment" and “educational environment”), can be defined are analyzed. In describing the criminal influences of an environment, references are made ranging from the Chicago School to the present day. Besides theoretical concepts other possible modes of action for prevention and rehabilitation that are to be carried out in the open environment are also presented.