Aktywność fizyczna w zakładach karnych a podstawowe wymiary osobowości mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności

Abstract

Artykuł dotyczy aktywności fizycznej (AF) w zakładach karnych, rozumianej jako ponadspoczynkowy wysiłek energetyczny wykonywany przez skazanych w czasie wolnym. Celem badań było ustalenie osobowościowych korelatów AF mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności. W badaniach zastosowano metody kwestionariuszowe. Jedną grupę stanowili mężczyźni osadzeni w placówkach penitencjarnych (N = 121), którzy wykazują aktywność fizyczną, a grupę porównawczą osadzeni nieaktywni fizycznie (N = 128) w wieku od 22 do 55 lat. Wyniki badań pokazały, że więźniowie systematycznie uczestniczący w programach z zakresu kultury fizycznej i sportu odznaczają się wyższą stabilnością emocjonalną (p < 0,05) oraz wyższym poziomem ekstrawersji (p < 0,05). Nie różnią się natomiast poziomem psychotyzmu (p = 0,80). Poniższe opracowanie jest fragmentem większych badań dotyczących psychologicznych korelatów aktywności fizycznej w zakładach karnych.

This article applies to physical activity (PA) in prisons. In studies on the search about relationships between physical activity of inmates and its personality correlates were used questionnaire methods. One group consisted of men incarcerated in prisons (N = 121) who are physical activity, and a comparison group consisted of physically inactive inmates (N = 128). They were aged from 22 to 55 years. Most of the respondents are the men with primary or lower secondary and vocational education (over 90%). Studies have shown that prisoners regularly participating in programs in the field of physical culture and sports have a higher emotional stability (p < 0.05) and higher levels of extraversion (p < 0.05). There are different levels while psychoticism (p = 0.80). This paper is a section of larger studies on the psychological correlates of physical activity in prisons.