Proszę używać tego identyfikatora do cytowań lub wstaw link do tej pozycji:
http://hdl.handle.net/11320/18508
Pełny rekord metadanych
Pole DC | Wartość | Język |
---|---|---|
dc.contributor.author | Gara, Jarosław | - |
dc.date.accessioned | 2025-08-20T11:56:00Z | - |
dc.date.available | 2025-08-20T11:56:00Z | - |
dc.date.issued | 2012 | - |
dc.identifier.citation | Resocjalizacja Polska Nr 3, 2012, s. 213-226 | pl |
dc.identifier.issn | 2081-3767 | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11320/18508 | - |
dc.description | Artykuł ten jest przeredagowaną i zmienioną wersją tekstu Kategoria pseudowychowania oraz je j znaczenie dla analizy etiologii nieprzystosowania społecznego przygotowanego do druku w: Prace Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW, Warszawa 2011. | pl |
dc.description.abstract | Problem socjopatologii wychowania może być rozpatrywany z perspektywy pseudowychowania, a zatem upozorowania i fikcyjności wychowania. Kategorię pseudowychowania można zaś traktować jako przyczynek do analizy etiologii nieprzystosowania społecznego. Opis doświadczenia wychowawczego pozwala bowiem na oddzielenie od siebie tego, co ze względu na intencje i skutki, traktować należy jako „fakt pedagogiczny” od tego, co na miano takie nie zasługuje ze względu na swą pozorną wychowawczość. Nie można zatem pomijać zależności jakie potencjalnie zachodzą pomiędzy niektórymi sferami nieprzystosowania społecznego, a określonymi formami pseudowychwania, gdzie podmiot działań wychowawczych (model, osoba socjalizująco znacząca) traktowany jest jako zasadnicze źródło emitowania deformacji i wypaczeń wychowawczych. I tak wskazać można współzależność jak zachodzi między przejawami nieprzystosowania rodzinnego a charakterystykami wychowania wyobcowanego, przejawami nieprzystosowania szkolnego a kategorią wychowania nieadekwatnego oraz przejawami związanymi z kumulacją niekorzystnych czynników socjokulturowych a kategorią wychowania zawiadującego. | pl |
dc.description.abstract | The issue of socio-pathology of education may be considered from the perspective of pseudo-education which entails appearances and illusion. The category of pseudo-education might also be perceived as a starting point for further analysis of social maladjustment. Additionally, it should be noted that the description of an educational experience allows for separating the “pedagogical fact” treated as such due to the intentions and effects from the thing that does not deserve to be called like this because of its merely superficial educational character. Thus, dependencies that potentially prevail between some spheres of social maladjustment and specific forms of pseudo-education, in which the subject of educational activities (a model, person playing a significant role in socialization) is treated as a basic source generating deformations and perversions in the process of introception of values, cannot be disregarded. With that in mind, one can refer to the dependency between the symptoms of family maladjustment and characterizations of alienated education, symptoms of school maladjustment and the category of inadequate education, and between the symptoms resulting from the aggregation of unfavourable social and cultural factors and the category of hobbling education. | pl |
dc.language.iso | pl | pl |
dc.publisher | Pedagogium Wyższa Szkoła Nauk Społecznych w Warszawie | pl |
dc.rights | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | - |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | - |
dc.title | Socjopatologia wychowania - upozorowanie i fikcyjność | pl |
dc.title.alternative | Socio-pathology of education: appearances and illusion | pl |
dc.type | Article | pl |
dc.rights.holder | Licencja Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC-BY) | pl |
dc.description.Affiliation | Uniwersytet Warszawski | pl |
dc.description.references | Ablewicz K. (2003). Teoretyczne i metodologiczne podstawy pedagogiki antropologicznej. Kraków: Wydawnictwo UJ. | pl |
dc.description.references | Arystoteles (1990). Metafizyka, ks. V. Tłum . K. Leśniak. W : Arystoteles, dzieła wszystkie. T. 2. Warszawa: PWN. | pl |
dc.description.references | Czapów Cz. (1978). Pedagogika resocjalizująca. Elementy metodyki i diagnostyki. Warszawa: PWN. | pl |
dc.description.references | Fidelus A. (2008). Fenomenologiczna metoda pracy z młodzieżą nieprzystosowaną społecznie. Nowa Szkoła, nr. 3. | pl |
dc.description.references | Filek J. (2001). Fenomenologia wychowania. W: Filozofia jako etyka. Kraków: Znak. | pl |
dc.description.references | Folkierska A. (1992). Filozofia w kształceniu nauczycieli. W: J. Rutkowiak (red.). Pytanie, dialog, wychowanie. Warszawa: PWN. | pl |
dc.description.references | Śliwerski B. (2009). Współczesna myśl pedagogiczna. Znaczenia, klasyfikacje, badania. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. | pl |
dc.description.references | Gadacz T. (1991). Wychowanie jako spotkanie osób. Znak, nr. 9. | pl |
dc.description.references | Gara J. (2009). Filozoficzna kategoria totalności jako heurystyka pseudopedagogiczności. Kwartalnik Pedagogiczny, nr. 1. | pl |
dc.description.references | Gara J. (2011). Kategoria pseudopedagogiczności oraz jej znaczenie dla analizy etiologii nieprzystostowania społecznego. W: J. Kwaśniewski (red.). Prace Instytutu Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji UW. Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja. T. 17. Warszawa: IP SiR UW. | pl |
dc.description.references | Gara J. (2009). Od filozoficznych podstaw wychowania do ejdetycznej filozofii wychowania. Warszawa: W ydawnictwo APS. | pl |
dc.description.references | Gordon T. (1997). Wychowanie bez porażek w praktyce. Tłum. E. Sujak. Warszawa: PAX. | pl |
dc.description.references | Hejnicka-Bezwińska T. (2010). Antropologiczny punkt widzenia a poszukiwanie pedagogicznego sensu edukacji w społecznym dyskursie o edukacji. W: M. Nowak, P. Magier, I. Szewczak (red.). Antropologiczna pedagogika ogólna, Lublin: Gaudinum. | pl |
dc.description.references | Hejnicka-Bezwińska T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. | pl |
dc.description.references | Kant I. (2001). Uzasadnienie metafizyki moralności. Tłum. M. Wartenberg. Kęty: Wydawnictwo ANTYK. | pl |
dc.description.references | Kępiński A. (1978). Poznanie chorego. Warszawa: PZWL. | pl |
dc.description.references | Kwieciński Z. (2003). Czy możliwa jest edukacja do globalnego przetrwania i rozwoju. „Colloquia Communia”. Filozofia pedagogice. Pedagogika filozofii, nr 2(75). | pl |
dc.description.references | Kwieciński Z. (1992). Socjopatologia edukacji. Toruń: „Edytor”. | pl |
dc.description.references | Meyer-Drawe K. (1986). Kaleidoscope of Experiences: The Capability to be Surprised by Children. Phenomenology and Pedagogy, Vol. 4, no. 3. | pl |
dc.description.references | Nowak M. (2008). Teorie i koncepcje wychowania. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. | pl |
dc.description.references | Pytka L. (2008). Ewolucja języka pedagogiki resocjalizacyjnej w Polsce. Opieka. Wychowanie. Terapia, nr 1-2. | pl |
dc.description.references | Pytka L. (2005). Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa: Wydawnictwo APS. | pl |
dc.description.references | Pytka L. (1986). Teoretyczne problemy diagnozy w wychowaniu resocjalizującym. Warszawa: Wydawnictwo UW. | pl |
dc.description.references | Pytka L. (1991). Uznawane wartości a typ środowiska wychowawczego. Analiza porównawcza wyników badań polsko-francuskich. W: J. Pańczyk (red.). Współczesne problemy pedagogiki specjalnej. Warszawa: WSPS. | pl |
dc.description.references | Sztobryn S. (2010). Bogdan Suchodolski jako historyk filozofii wychowania. W: S. Sztobryn, E. Latacz, J. Bochomulska (red.). Filozofia wychowania w XX wieku. Łódź: Wydawnictwo UŁ. | pl |
dc.description.references | Śliwerski B. (1998).Jak zmieniać szkolę. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls. | pl |
dc.description.references | Śliwerski B. (2006-2010). Pedagogika. T. 1-4. Gdańsk: GWP. | pl |
dc.description.references | Śliwerski B. (2007). Wychowanie. Pojęcie - znaczenia - dylematy. W: M. Dudzikowa, M. Czerepniak-Walczak (red.). Wychowanie. Pojęcia. Procesy. Konteksty. Gdańsk: GWP. | pl |
dc.description.references | Lewowicki T. (2003). Filozofia i pedagogika - tradycja i współczesność związków inspirujących teorię i praktykę edukacyjną. „Colloquia Communia”. Filozofia pedagogice. Pedagogika filozofii, nr 2(75). | pl |
dc.description.references | Tarnowski J. (1993).Jak wychowywać. Warszawa: Wydawnictwo ATK. | pl |
dc.description.references | Witkowski L. (2003). „Filozoficzność” w kształceniu pedagogów jako otwieranie (się) na humanistykę. „Colloąuia Communia”. Filozofia pedagogice. Pedagogika filozofii, nr 2(75). | pl |
dc.description.number | 3 | pl |
dc.description.firstpage | 213 | pl |
dc.description.lastpage | 226 | pl |
dc.identifier.citation2 | Resocjalizacja Polska | pl |
Występuje w kolekcji(ach): | Resocjalizacja Polska, 2012, nr 3 |
Pliki w tej pozycji:
Plik | Opis | Rozmiar | Format | |
---|---|---|---|---|
RP_3_2012_J_Gara_Socjopatologia_wychowania.pdf | 492,11 kB | Adobe PDF | Otwórz |
Pozycja ta dostępna jest na podstawie licencji Licencja Creative Commons CCL