Swoistość adaptabilności i przewidywanie rezyliencji u „młodych bezdomnych” w lokalnym systemie profilaktyki i resocjalizacji w kontekście ekologicznego modelu Urie Bronfenbrennera

Abstract

Celem artykułu jest prezentacja grupy badanych, tzw. „młodych bezdomnych” jako wyodrębnionej na mapie miejskiej ulicy, specyficznej grupy wykluczonych. Autorka poszukuje w tej grupie pewnych cech swoistych dla adaptabilności, dających diagnostyczne możliwości przewidywania rezyliencji, będących stałym rdzeniem płynnej tożsamości a zarazem stwarzającym możliwości działań na trzech poziomach profilaktyki w lokalnym systemie profilaktyki i resocjalizacji. Kontekstem rozważań staje się koncepcja ekologicznego modelu Urie Bronfenbrennera.

This article includes the analysis of possibility specific adaptability and resilience predict with „youth homeless” group in Local System of Prevention in context of Urie Bronfenbrenner developmental ecological model.