Figury dzieciństwa. Infantylizacje w biografii i twórczości Agnieszki Osieckiej

Abstract

Głównym celem naukowym rozprawy była analiza i interpretacja wybranych utworów Agnieszki Osieckiej w kontekście obecnych w nich figur dzieciństwa, rozumianych jako wszelkie ślady, motywy, cechy językowe, tropy stylistyczne czy nawet sposoby percypowania rzeczywistości odsyłające do dzieciństwa bądź charakterystyczne dla tego okresu życia. W pracy omówione zostało zjawisko infantylizacji jako trop ściśle skorelowany perspektywą badań nad dzieciństwem, pisaniem kobiecym i sentymentalnym powrotem do natury. W twórczości warszawskiej poetki wyraźnie wydobywa się temat dzieciństwa jako ponowne doświadczenie pierwszych lat życia. Przedstawione w dysertacji badania nad biografią Osieckiej z perspektywy prozy autobiograficznej, analiza poszczególnych utworów poetyckich i prozatorskich, a wreszcie obecność w niej gatunków „dziecięcych”, takich jak kołysanka, rym i bajka, pozwalają nam wierzyć, że infantylizacja jako powrót do dziecięcych form i figur jest ważną wskazówką interpretacyjną, a twórczość Agnieszki Osieckiej, podobnie jak wielu wybitnych artystów XX wieku, została „podszyta dzieckiem”.

The aim of the doctoral thesis was to analyze and interpret Agnieszka Osiecka's works in a philological, genological, biographical and linguistic context, and to try to place them in a framework that opens the field of interpretation to new contexts. I presented the phenomenon of infantilization as a trope correctly correlated from the perspective of research on childhood, women's writing and sentimental return to nature. In these contexts, Osiecka appears in a different light – not only as the author of excellent texts, songs or ballads. I checked the reference to the theme of childhood as an examination of the first experience of years of life. The research on Osiecka's biography seen in the work from the perspective of autobiographical prose, the analysis of individual poetic and prose works, and finally in many "children's" genres, including lullaby, rhyme and fairy tale, we check that infantilization as a return to childlike form and figures is a clue interpretive, and the work of Agnieszka Osiecka, like many artists of the 20th century, was "lined with a child".