Kompetencja twórcza a kompetencja metauczenia się studentów pedagogiki

Abstract

Przedmiotem podejmowanych badań są dwie kategorie pedagogiczne, które obejmują różne zespoły cech, umiejętności i postaw studenta pedagogiki. Jedną z nich jest kreatywność, ujmowana jako cecha osobowości człowieka, która może być rozwijana dzięki podejmowaniu świadomych procesów samorealizacji. Drugą kategorią jest metauczenie się, rozumiane jako wyraz świadomej, przejmującej kontrolę nad własnym procesem uczenia się kompetencji człowieka. Kategorię twórczość oraz metauczenie się w niniejszych badaniach analizowano w aspekcie kompetencji człowieka. W nawiązaniu do przyjętej definicji kompetencji (Czerepaniak-Walczak, 1994), a także analizy literatury z zakresu twórczości i metauczenia się, założono, że rozwijanie kompetencji twórczej i kompetencji metauczenia się dotyczy świadomego zdobywania wiedzy (naukowej i potocznej), umiejętności organizowania własnego procesu twórczego i procesu uczenia się, kształtowania własnej postawy wobec uczenia się orazwobec procesu tworzenia, a także przyjmowania odpowiedzialności za rozwój tych kompetencji. W pracy sformułowano następujący problem główny: Jaki jest związek między kompetencją twórczą, a kompetencją metauczenia się studentów pedagogiki? Rozwiązanie tego problemu badawczego umożliwiło przeprowadzenie dokładnej analizy związków występujących między dwiema kompetencjami oraz ich poszczególnymi komponentami. Przeprowadzone badania pzowoliły określić, że istnieje dodatni, istotny statystycznie związek o umiarkowanej sile między kompetencją twórczą oraz kompetencją metauczenia się studentów pedagogiki. Poszczególne wymiary kompetencji twórczej oraz kompetencji metauczenia się pozostają we wzajemnych, istotnych statystycznie korelacjach.

The subject of my research is two pedagogical categories including different sets of traits, skills and attitudes of pedagogy studens. One of the categories is creativity understood as a human personality trait which can developed in the process of conscious self-actualization. Another one is metalearning understood as an expression of conscious human competence of controlling one's own learning process. In this study, the categories of creativity and metalearning were analyzed with regard to human competence. With reference to the to the adopted definition of competence (Czerepaniak-Walczak, 1994) and the analysis of literature on creativity and metalearning, it was assumed that the development of creative competence and metalearning competence involves conscious acquisition of knowledge (both scientific and common knowledge) the ability to organize one's creative process and learning to process, the development of one's attitude to learning to the process of creation, and assuming the responsibility for the development of these competences. The main problem formulated in the work was: What is the relationship between the creative competence and metalearning competence of pedagogy students? To solve this research problem, detailed analysis of relationships between the two competences and their particular components was performed. The conducted research showed that there is a positive, moderate, statistically significant relationship between pedagogy student's creative competence and metalearning competence. There are mutual, statistically significant correlations between particular dimensions of creative competence and metalearning competence.