Zielona opozycja. O mazurskich wierszach Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego

Abstract

W tekście skonfrontowane zostały dwie wersje książki Zbigniewa Jarosińskiego Nadwiślański socrealizm: maszynopisowa i ostateczna, wydrukowana. W obu przedmiotem opisu była twórczość poetów, którzy w latach 1949–1955 nie podporządkowali się socrealistycznej poetyce. Autor artykułu stara się potwierdzić tę „opozycyjną” diagnozę, analizując napisaną w mazurskiej leśniczówce Pranie Kronikę olsztyńską Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.

The text confronts two versions of Zbigniew Jarosiński’s book Nadwiślański socrealizm [The Vistula Land Socialist Realism]: The typed and the printed (final). Both of them describe the work of the poets who did not submit to socialist realism poetics in the years 1949–1955. The author of the article tries to confirm this “opposition” diagnosis by analysing Konstanty Ildefons Gałczyński’s Olsztyn Chronicle written in the Mazurian forester’s lodge.