Одесса в драме Тадеуша Мициньского «Князь Патёмкин»

Abstract

W prezentowanym artykule został poddany analizie sposób zarysowania obrazu miasta w dramacie Tadeusza Micińskiego Kniaź Patiomkin. Autorka podkreśla, że obraz Odessy zbudowany z niewielu elementów odpowiada geograficznej i historycznej rzeczywistości. Te minimalne środki to nazwiska realnych handlowców odeskich i legendarne schody odeskie. Jednocześnie zarysowuje Miciński uniwersalny obraz miasta ogarniętego falą rewolucji. Z wejściem pancernika do portu odeskiego zaczynają się demonstracje, bunty i pogromy. Taki obraz szalonej i niepohamowanej agresji kształtuje się w dramacie poprzez cały kalejdoskop scen III aktu. W tym kalejdoskopie przewijają się mieszkańcy Odessy: dziewczyny z fabryki, bosiacy, Mieszkaniec Śmietnika, Madonna Syfilityczna, Agitator. Każdy z nich to przedstawiciel grupy społecznej szukającej w rewolucji czegoś innego: uwolnienia od przekleństwa ciężkiej pracy, niczym nieograniczonej wolności, anarchii, seksualnej wolności, szczęścia dla wszystkich i społecznego dobrobytu. Wszyscy otrzymują to samo – kozackie kule i ogień pogromów.