Художні особливості світовідчуття одесита у ліриці Івана Рядченка

Abstract

Artykuł jest analizą twórczości odeskiego poety I. Radczenki. Wyjaśnione zostały tu podstawowe motywy, które są związane z wizją i swoistą percepcją rodzinnego miasta. Opisano również osobliwości indywidualnego stylu artysty. W poetyckiej świadomości I. Radczenki obraz Odessy stanowi jej najważniejszy element. Wyraża on niepowtarzalność odczuć autora wobec świata. Biorąc pod uwagę działalność poety, należy zauważyć, że był on prawdziwym patriotą swojego miasta. Jako dowody można podać takie fakty, jak np. to, że pływał na odeskich statkach, pracował w studiu filmowym, a także właśnie tutaj zakończył on swoje życie. Każdy wiersz o Odessie to krótka historia z życia – bardzo bliska i zrozumiała dla wszystkich jej mieszkańców. To opisanie Bulwaru Nadmorskiego, ciepłego wieczoru w pobliżu morza, zapachu kwitnących akacji, pierwszej randki na Bulwarze Francuskim, czy też liczenie stopni Schodów Potiomkinowskich. Miasto w twórczości I. Radczenki jest przestrzenią idealną. To miejsce ciepła, dobroci, szczerego humoru, miłości. Autor kładzie akcent na to, co widzi przed sobą podmiot liryczny (zarówno ulice, jak i pomniki). Przedmioty stanowią coś na kształt „stopniowych zdjęć”, które pozwalają postrzegać świat ze strony poetyckiej. Podziwiając pomniki znanych ludzi (A. Puszkina, A. Achmatowej, Richelieu), poeta stosuje jasne epitety: Dumna kobieto, Anno Achmatowa.Oznaką indywidualnego stylu w prawie wszystkich wierszach Radczenki jest przepełniony metaforami sposób wyrażenia myśli. Ten środek artystyczny stanowi podstawę opisania nastro jów i zmysłów: Tu spotyka się z morzem Liman Dniestrowski. Poezja I. Radczenki imponuje bogactwem form, doskonałością oraz szczerością wypowiedzi, obrazowością, a także głębią filozoficzną. Jednocześnie oprócz tego zaskakuje błyskotliwym poczuciem humoru, radością, gorącą miłością do swego kraju. Wszystkie cechy wyraźnie zaznaczają swoją obecność we wszystkich dziełach.