Proszę używać tego identyfikatora do cytowań lub wstaw link do tej pozycji:
http://hdl.handle.net/11320/12290
Tytuł: | Poetyka przestrzeni geobiograficznej Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego |
Inne tytuły: | The Poetics of Geobiographical Space of Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki |
Autorzy: | Trusewicz, Szymon |
Słowa kluczowe: | poezja geopoetyka literatura polska po 1989 Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki poetyka doświadczenia poetry geopoetics Polish literatura after 1989 poetics of experience |
Data wydania: | 2021 |
Data dodania: | 3-gru-2021 |
Wydawca: | Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku |
Abstrakt: | Celem pracy jest rekonstrukcja poetyckiej autobiografii Tkaczyszyna-Dyckiego przez pryzmat doświadczenia przestrzennego oraz interpretacja jej za pomocą narzędzi geopoetologicznych. Ze względu na autobiograficzny charakter twórczości Tkaczyszyna-Dyckiego do grona interpretowanych tekstów włączone zostały nie tylko utwory poetyckie, ale również komentarze odautorskie i wywiady. Stworzenie zróżnicowanego i otwartego korpusu odczytywanych tekstów wynikało z urozmaiconego i transgranicznego charakteru twórczości Tkaczyszyna-Dyckiego. Przyjęto tezę o płynnej tożsamości podmiotu, który kreuje swoją biografię dążąc do zacierania granic między bohaterem mówiącym w wierszach a rzeczywistym autorem. Pierwszy rozdział pracy poświęcono rozważaniom teoretycznym. W trzech rozdziałach interpretacyjnych rozpatruje się poezję Tkaczyszyna-Dyckiego ze względu na rolę przestrzeni w kreowaniu poetyckiej autobiografii. W rozdziale drugim twórczość Tkaczyszyna-Dyckiego problematyzowana jest ze względu na jej autobiograficzny i geopoetycki charakter, co wskazuje na związek tej poezji z rzeczywistym miejscem i jego poetyckie przeobrażenie. Praca pamięci autora zakotwiczona jest we wspomnieniu rodzinnych stron, co wynika z odwoływań do topografii miejsca autobiograficznego i przestrzeni domu rodzinnego. W rozdziale trzecim problematyzowana jest przestrzeń jako kategoria poetyki, co pozwala ukazać Tkaczyszyna-Dyckiego jako poetę często stosującego tropy o charakterze spacjalnym, wśród których wyróżnia się konceptualizacja poezji jako przestrzeni geograficzno-tekstowej. W wyobraźni poetyckiej autora dominują motywy o strukturze dwoistej i rozszczepionej, służące do wyrażania różnego rodzaju antynomii i paradoksów doświadczenia. W czwartym rozdziale poezję Tkaczyszyna-Dyckiego interpretuje się jako formę tekstowo-realnej egzystencji, która opiera się na zamieszkiwaniu tekstu. Twórczość literacka okazuje się być aktywnością zróżnicowaną, spełniającą różne role, poczynając od eskapistycznej, służącej ucieczce od świata, przez etyczną, służącą mówieniu o doświadczeniu wykluczenia i marginalizacji, po ludyczną, czyniącą z poezji zabawę. Interpretacja poezji Tkaczyszyna-Dyckiego przy pomocy kategorii geopoetologicznych służy ukazaniu twórcy jako wyczulonego na geograficzny konkret i doświadczenie przestrzeni jak również samoświadomego mediacyjnego charakteru ekspresji poetyckiej. Traktowanie przestrzeni jako kategorii poetyki pozwala wskazać na geobiograficzny charakter tej twórczości. Jednocześnie perspektywa ta wspiera poetologiczną analizę skupioną na języku i formalnych aspektach poezji. Tkaczyszyn-Dycki okazuje się być poetą kreującym swoją autobiografię jako rodzaj geograficzno-tekstowej przestrzeni. |
Afiliacja: | Uniwersytet w Białymstoku |
E-mail: | s.trusewicz@uwb.edu.pl |
URI: | http://hdl.handle.net/11320/12290 |
ISBN: | 978-83-7431-690-3 |
Typ Dokumentu: | Book |
Właściciel praw: | © Copyright by Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2021 |
Występuje w kolekcji(ach): | Książki / Rozdziały (WUwB) Książki/Rozdziały (WFil) |
Pliki w tej pozycji:
Plik | Opis | Rozmiar | Format | |
---|---|---|---|---|
S_Trusewicz_Poetyka_przestrzeni_geobiograficznej.pdf | 1,18 MB | Adobe PDF | Otwórz |
Pozycja jest chroniona prawem autorskim (Copyright © Wszelkie prawa zastrzeżone)